Najsłynniejsza polska doktor weterynarii w amazońskiej puszczy. Opowieści Doroty Sumińskiej można czytać bez końca. Autorka potrafi o nich pisać pięknie, obrazowo, anegdotycznie, po prostu z miłością, ale i z dystansem przyrodnika. Tym razem doktor weterynarii zabiera nas do Amazonii. Przemierzamy wspólnie Kolumbię, Peru i Brazylię i oczywiście na każdym kroku odkrywamy ciekawe historie. Spotykamy się z potomkami Indian z plemion Ticuna i Cocama, zwłaszcza z kobietami. Okazuje się bowiem, że w tych niewielkich społecznościach właśnie one zajmują wyższą pozycję od mężczyzn. Każda strona książki Balią przez Amazonkę dotyczy oczywiście zwierząt. W końcu to tropikalny las, dżungla, największa na świecie, ale niestety coraz mniejsza. Na szczęście wciąż można tu spotkać tak dziwne i ciekawe stworzenia jak żółw matamata, czy małpy wełniaki. Zachęcona przez przyjaciół, miłośników Ameryki Południowej, do „tropienia jaguara”, autorka nie dała się długo przekonywać… Fascynująca przyroda, zwierzęta, ciekawi ludzie i mnóstwo przygód. Odkryj Amazonię razem z Dorotą Sumińską!

Cafe Macondo istnieje naprawdę. Nie jest to co prawda magiczna wieś na końcu świata - jak w powieści Marqueza, ale kawiarnia, w której - jak w całym tym kraju - można się spodziewać wszystkiego. Dają tu na przykład sałatkę, na którą składają się sałata, ser, pomidory i truskawki ze śmietaną! Do Cafe Macondo trafia podróżując po Kolumbii Maciej Wesołowski. Reporter próbuje zrozumieć, dlaczego Kolumbijczycy nie lubią filmu Narcos i ale wielu uważa Pablo Escobara za bohatera narodowego. Jak to możliwe, że w "Tańcu z gwiazdami" rywalizują tam ze sobą była partyzantka i porwany przez partyzantów policjant. Opowiada o odbudowie kraju, przez który przetoczyła się najdłuższa wojna domowa współczesnego świata. I o tym, jak próbują się ze sobą dogadać ci, którzy przez długie lata byli po różnych stronach barykady. Przedstawia przy tym czytelnikom galerię postaci tak niezwykłych, że równie dobrze mogłyby pochodzić z powieści Marqueza albo obrazów Bootero. Były terrorysta, który został burmistrzem. Najważniejszy karzeł w historii kolumbijskiej partyzantki. Stara Indianka, który umarła pięć razy. Stróż grobu Escobara. Kolumbia jest daleko, ale bliżej nam do niej, niż mogłoby się wydawać.

Pakistan. Mówi się, że muzułmanie to terroryści. Jednocześnie 80% ofiar wszystkich zamachów terrorystycznych to wyznawcy islamu. Polska. Żołnierze polskich sił specjalnych to światowa elita, ale gdy kończą czterdzieści lat, nasze społeczeństwo wyrzuca ich na śmietnik. USA. Czujemy się bezpiecznie, gdy więzienia są pełne przestępców, bo żyjemy w nieświadomości, że najgroźniejsze gangi są kontrolowane zza krat. Każda kolejna podróż utwierdza mnie w przekonaniu, że istnieją równoległe światy. Jeden - który wszyscy mamy w głowach, wdrukowany nam przez media. Drugi - ten rzeczywisty. Z ich zderzeń powstała niniejsza książka: zbiór ośmiu reportaży z różnych kontynentów. Wszystkie o ludziach i miejscach, które wydaje nam się, że znamy. Wydaje nam się.

Prawdziwa historia dziewczynki wychowanej przez małpy w kolumbijskiej dżungli. Kobieta wychowana przez małpy... Dorastała w dżungli... Tarzan była kobietą... Tańcząca z małpamiů - Takie nagłówki obiegły światowe i polskie media w kwietniu 2013, kiedy ponad sześćdziesięcioletnia gospodyni domowa opublikowała swoją nieprawdopodobną autobiografię. Wielu wydawców nie chciało wydać tej książki. Obawiali się, że jest zmyśleniem. Ale eksperci nie znaleźli żadnego dowodu, który podważałby jej autentyczność. Teraz jej śladami wyruszyła wyprawa National Geographic. Marina Chapman nie wie, ile dokładnie ma lat. Miała tyle imion, ile nadawali jej kolejni äopiekunowieö. Została porwana, kiedy miała cztery lata i porzucona w kolumbijskiej dżungli. Przerażona i głodna znalazła się sama wśród drapieżników, jadowitych węży i pająków. Nagle otoczyło ją stado zaciekawionych małp kapucynek. Naśladując je, Marina powoli stała się członkiem ich stada. Robiła to co one: jadła te same owoce, wspinała się na drzewa, porozumiewała się ich językiem. äTo małpy, nie ludzie, były moją rodziną. To one nauczyły mnie, jak przeżyć.ö äLudzkaö dobroć małp ocaliła Marinie życie. Małpi starzec wyleczył ją, kiedy zachorowała. Wśród nich spędziła prawdopodobnie pięć lat. Potem znaleźli ją myśliwiů i za papugę sprzedali do domu publicznego. A to był zaledwie początek jej dalszej walki o przetrwanie ľ na ulicach miejskiej dżungli. Od rojącego się od niebezpieczeństw tropikalnego lasu, przez gang dzieci ulicy, strzelaniny i bomby w kolumbijskim mieście bezprawia, po gotowanie przysmaków dla księcia Kentu i miłość, jaką wreszcie znalazła w Angliiů Oto historia Mariny Chapman, która dziś mieszka w Yorkshire, ma męża i jest matką dwóch dorosłych córek. Jej autobiografia Dziewczynka bez imienia zaraz po publikacji weszła w Wielkiej Brytanii na najważniejsze listy bestsellerów..

Paulina i Rafał, dwójka dobrze zapowiadających się obywateli ustrukturyzowanego społeczeństwa, goniąc za marzeniami, zostawia wszystko i rusza przed siebie. Dookoła świata. Bez planu. Jak taka podróż ich zmieni? Czego nauczy o otaczającej rzeczywistości? Niezwykła ciekawość świata i nieokiełznany optymizm prowadzą tych współczesnych wagabundów do najodleglejszych zakątków naszej planety. Z wyjątkową wnikliwością obserwują świat, wyłapując absurdy podpatrywanej codzienności. Z dystansem do podróżniczego zadęcia, błyskotliwie, a przede wszystkim z humorem serwują czytelnikowi podróżniczy koktajl, który czyta się jednym tchem. Cztery miesiące jachtostopu na Pacyfiku, własny minivan w Nowej Zelandii, a także ponad 150 tys. km wielkiej przygody z otwartym umysłem i wyczekiwaniem na nieznane. Poszukując sensu życia, Paula i Rafał podpatrują, jak archetyp wolności ma się dziś we współczesnym świecie. Czy rzut monetą na Pacyfiku może zmienić plany podróżnicze na najbliższe pół roku? W jaki sposób współczesne kanały przerzutowe kokainy w Ameryce Łacińskiej wpływają na los Indian? A w jaki oddziałują na świat podróżników i turystów? Ile świń warta jest dobra żona w hierarchicznych kulturach klanowych na Pacyfiku? A ile można dać za żonę z „second handu”? Jak złapać jachtostop na Fidżi? Czy kolumbijscy sicarios na pewno już nie istnieją? Odpowiedzi na te pytania znajdą Państwo w książce „Pacyfik i jeszcze dalej”.(empik.pl)

Pan Tomasz, przebywający na kongresie w Ameryce Południowej, zostaje wciągnięty w poszukiwanie bezcennych eksponatów, które skradziono z Muzeum Złota w Bogocie. Razem z sekretarką Florentyną, posiadającą nadprzyrodzone moce Teresą van Hagen i tajemniczym Ralfem Dawsonem, który podaje się za przybysza z przyszłości, Pan Samochodzik prowadzi śledztwo zakrojone na szeroką skalę.

Praca, pt.: „Polityka zagraniczna Polski wobec Ameryki Łacińskiej w okresie pozimnowojennym”, poświęcona jest analizie polityki zagranicznej Polski wobec wybranych państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów w okresie pozimnowojennym. Monografia w kompleksowy sposób ukazuje charakter relacji polsko-latynoamerykańskich, ze szczególnym uwzględnieniem relacji bilateralnych z wybranymi państwami tego regionu, tj.: Brazylią, Argentyną, Chile, Meksykiem, Kolumbią i Wenezuelą. Stosunki dwustronne ukazane zostały na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej, kulturalnej oraz naukowej. W pracy pojawiają się także odwołania do stosunków Polski z innymi państwami Ameryki Łacińskiej, jak np. Kuby, Peru, Panamy czy Ekwadoru. Choć zasadnicza część pracy poświęcona jest relacjom dwustronnym po 1989/1990 roku, a zwłaszcza po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, to w pracy pojawiły się również odniesienia do wcześniejszych okresów polityki Polski wobec Ameryki Łacińskiej z podziałem na ich najbardziej charakterystyczne etapy, ukazujące elementy ciągłości i zmiany w stosunkach dwustronnych. Relacje Polski z państwami latynoamerykańskimi ukazano zarówno w wymiarze dwu-, jak i wielostronnym. Praca jest pierwszą w literaturze przedmiotu, która w kompleksowy sposób prezentuje charakter relacji polsko-latynoamerykańskich w okresie pozimnowojennym. Monografia ta, kierowana jest do osób, których zainteresowania koncentrują się wokół polityki zagranicznej Polski na kierunkach pozaeuropejskich, z powodzeniem może zostać wykorzystana, jako podstawa do opracowania poszerzonej strategii RP w odniesieniu do krajów tego regionu, a także przez różnego rodzaju think-tanki zajmujące się opracowywaniem materiałów o charakterze doradczym w zakresie polityki zagranicznej RP, jak również przez społeczność akademicką (naukowców, dydaktyków oraz studentów) w celu poszerzenia wiedzy na temat stosunków Polski z krajami Ameryki Łacińskiej. Justyna Łapaj-Kucharska, doktor nauk społecznych, adiunkt w Zakładzie Stosunków Międzynarodowych, w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka artykułów naukowych osadzonych w zagadnieniach stosunków międzynarodowych, dotyczących między innymi: Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu i polityki zagranicznej Polski. Uczestniczka kilku grantów uczelnianych i projektów naukowo-badawczych poświęconych zróżnicowanej tematyce z pogranicza mediów, teoretycznych aspektów demokracji, funkcjonowania Unii Europejskiej oraz relacji międzynarodowych. Od 2010 roku członkini kolegium redakcyjnego Czasopisma UŚ „Pisma Humanistyczne”, od 2015 roku figurującego na liście B czasopism punktowanych MNiSW. Od 2013 r. pełni funkcję redaktora tematycznego oraz zastępcy redaktora naczelnego Pism Humanistycznych. Od 2007 roku zaangażowana w działalność o charakterze organizacyjnym. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Koła Naukowego Stosunków Międzynarodowych UŚ, w ramach którego współorganizowała szereg studencko-doktoranckich konferencji naukowych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym z udziałem licznych ekspertów ze świata nauki, kultury, biznesu i polityki. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół polityki zagranicznej Polski, Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu (ze szczególnym uwzględnieniem państwa Izrael), kultury żydowskiej, stosunków międzynarodowych (ze szczególnym uwzględnieniem Korei Północnej) oraz psychologicznych aspektów terroryzmu. Wybrane publikacje: - Selected aspects of Polish-Mexican relations on the political, economic and cultural-scientific level in the 21st century, “Ad Americam. Journal of American Studies. vol. 19” (Kraków 2018). - Stosunki australijsko-izraelskie w latach 1948-2013. Polityka Zagraniczna Australii w XXI wieku. Red. A. Kandzia-Poździał (Katowice 2017). - Sytuacja Polaków osadzonych w ekwadorskich więzieniach za przemyt narkotyków w kontekście kryzysu wymiaru sprawiedliwości w Ekwadorze, „Studia Politicae Universitatis Silesiensis” (Katowice 2016). - Brazylia w polskiej polityce zagranicznej w drugiej dekadzie XXI wieku. Stosunki Polski z mocarstwami (...)

Praca, pt.: „Polityka zagraniczna Polski wobec Ameryki Łacińskiej w okresie pozimnowojennym”, poświęcona jest analizie polityki zagranicznej Polski wobec wybranych państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów w okresie pozimnowojennym. Monografia w kompleksowy sposób ukazuje charakter relacji polsko-latynoamerykańskich, ze szczególnym uwzględnieniem relacji bilateralnych z wybranymi państwami tego regionu, tj.: Brazylią, Argentyną, Chile, Meksykiem, Kolumbią i Wenezuelą. Stosunki dwustronne ukazane zostały na płaszczyźnie politycznej, gospodarczej, kulturalnej oraz naukowej. W pracy pojawiają się także odwołania do stosunków Polski z innymi państwami Ameryki Łacińskiej, jak np. Kuby, Peru, Panamy czy Ekwadoru. Choć zasadnicza część pracy poświęcona jest relacjom dwustronnym po 1989/1990 roku, a zwłaszcza po przystąpieniu Polski do Unii Europejskiej, to w pracy pojawiły się również odniesienia do wcześniejszych okresów polityki Polski wobec Ameryki Łacińskiej z podziałem na ich najbardziej charakterystyczne etapy, ukazujące elementy ciągłości i zmiany w stosunkach dwustronnych. Relacje Polski z państwami latynoamerykańskimi ukazano zarówno w wymiarze dwu-, jak i wielostronnym. Praca jest pierwszą w literaturze przedmiotu, która w kompleksowy sposób prezentuje charakter relacji polsko-latynoamerykańskich w okresie pozimnowojennym. Monografia ta, kierowana jest do osób, których zainteresowania koncentrują się wokół polityki zagranicznej Polski na kierunkach pozaeuropejskich, z powodzeniem może zostać wykorzystana, jako podstawa do opracowania poszerzonej strategii RP w odniesieniu do krajów tego regionu, a także przez różnego rodzaju think-tanki zajmujące się opracowywaniem materiałów o charakterze doradczym w zakresie polityki zagranicznej RP, jak również przez społeczność akademicką (naukowców, dydaktyków oraz studentów) w celu poszerzenia wiedzy na temat stosunków Polski z krajami Ameryki Łacińskiej. Justyna Łapaj-Kucharska, doktor nauk społecznych, adiunkt w Zakładzie Stosunków Międzynarodowych, w Instytucie Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autorka artykułów naukowych osadzonych w zagadnieniach stosunków międzynarodowych, dotyczących między innymi: Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu i polityki zagranicznej Polski. Uczestniczka kilku grantów uczelnianych i projektów naukowo-badawczych poświęconych zróżnicowanej tematyce z pogranicza mediów, teoretycznych aspektów demokracji, funkcjonowania Unii Europejskiej oraz relacji międzynarodowych. Od 2010 roku członkini kolegium redakcyjnego Czasopisma UŚ „Pisma Humanistyczne”, od 2015 roku figurującego na liście B czasopism punktowanych MNiSW. Od 2013 r. pełni funkcję redaktora tematycznego oraz zastępcy redaktora naczelnego Pism Humanistycznych. Od 2007 roku zaangażowana w działalność o charakterze organizacyjnym. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej Koła Naukowego Stosunków Międzynarodowych UŚ, w ramach którego współorganizowała szereg studencko-doktoranckich konferencji naukowych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym z udziałem licznych ekspertów ze świata nauki, kultury, biznesu i polityki. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół polityki zagranicznej Polski, Ameryki Łacińskiej, Bliskiego Wschodu (ze szczególnym uwzględnieniem państwa Izrael), kultury żydowskiej, stosunków międzynarodowych (ze szczególnym uwzględnieniem Korei Północnej) oraz psychologicznych aspektów terroryzmu. Wybrane publikacje: - Selected aspects of Polish-Mexican relations on the political, economic and cultural-scientific level in the 21st century, “Ad Americam. Journal of American Studies. vol. 19” (Kraków 2018). - Stosunki australijsko-izraelskie w latach 1948-2013. Polityka Zagraniczna Australii w XXI wieku. Red. A. Kandzia-Poździał (Katowice 2017). - Sytuacja Polaków osadzonych w ekwadorskich więzieniach za przemyt narkotyków w kontekście kryzysu wymiaru sprawiedliwości w Ekwadorze, „Studia Politicae Universitatis Silesiensis” (Katowice 2016). - Brazylia w polskiej polityce zagranicznej w drugiej dekadzie XXI wieku. Stosunki Polski z mocarstwami (...)

Wprowadzenie [Introduction], s. 9–17. I. Przegląd sytuacji strategicznej – aspekty regionalne [A review of the strategic situation – regional aspects], s. 18–36; II. Przegląd sytuacji strategicznej – aspekty globalne [A review of the strategic situation – global aspects], s. 37–51; III. Gospodarka światowa 2013 – początek procesu dekonwergencji [World economy in 2013 – The beginning of the deconvergency process], s. 52–68. Obserwatorium bezpieczeństwa [The observatory of security] NATO: zagończyk wraca do „pracy u podstaw ” [NATO: Abandoning active military engagement for a more pragmatic approach], s. 69–84; Wspólna Polityka Bezpieczeństwa i Obrony UE… – przełom , którego (zgodnie z planem ) nie było [EU’s Common Security and Defence Policy : A breakthrough that was planned not to happen], s. 85–103; Narody Zjednoczone stale spóźnione walczą o efektywność… – Rada Bezpieczeństwa w akcji [United Nations : Always too late and in search of effectiveness : The Security Council in action], s. 104–121; Porozumienia w sprawie kontroli zbroje ń i rozbrojenia …. Nobel dla OPCW [Arms control and disarmament agreements. Nobel Prize for OPCW], s. 121–137. Konflikty zbrojne [Armed conflicts], s. 138–159; Bezpieczeństwo energetyczne w dobie zaburzeń dostaw ropy … i globalnej debaty klimatycznej [Energy security in the times of oil supply disruptions and global debate on climate change], s. 160–181. Świat w Roczniku [The World in the Yearbook] Unia Europejska – czas oczekiwania [The European Union : A time of waiting], s. 182–198; Stany Zjednoczone – skazy na wizerunku [The United States – new image problems], s. 199–216; Obszar WNP: imperium kontratakuje [The CIS region: The Empire strikes back], s. 217–248; Niemcy Chinami Europy ? [Germany to become a European China ?], s. 249–255; Bliski Wschód – stare i nowe problemy [Near East : Old and new problems], s. 256–275; Region Azji i Pacyfiku – narastaj ące dylematy bezpieczeństwa [Asia -Pacific Region : Growth of regional security dilemmas], s. 276–290; Polska polityka zagraniczna – z Uni ą Europejsk ą na Majdan [Polish foreign affairs : To the Maidan with the European Union], s. 291–308. Panorama Rocznika [Yearbook Panorama] BRIC dziesięć lat później , czyli anty-Zachód w rozsypce [BRIC ten years later , Or the anti -West in pieces], s. 309–330; USA, UE i Chiny – trzy bieguny w globalnym układzie sił [USA, EU, and China –three poles in the global balance of power], s. 331–347; Transatlantyckie partnerstwo handlowo -inwestycyjne (TTIP) – szansa na nowe otwarcie w stosunkach USA–UE? [The Transatlantic Trade and Investment Partnership (TTIP) – A chance for a new opening in the US-EU relations ?], s. 348–360; Indonezja – islamska demokracja łącznikiem między Azj ą a Zachodem ? [Indonesia : An Islamic democracy as a link between Asia and the West ?], s. 361–376; Przegląd literatury światowej w zakresie bezpieczeństwa i studiów strategicznych [A review of world literature on security and strategic studies], s. 377–387; Państwa świata – wybrane dane i wskaźniki [States of the world – selected data and indices], s. 388–412; Skorowidz [Index], s. 413–420; Zespół Rocznika [The Yearbook Team], s. 421–427. W tomie publikują: Bolesław Balcerowicz, Agnieszka Bieńczyk-Missala, Paweł J. Borkowski, Anna Dudek, Patrycja Grzebyk, Anna Grzywacz, Edward Haliżak, Aleksandra Jarczewska, Tytus Jaskułowski, Roman Kuźniar, Wiesław Lizak, Marek Madej, Marek Menkiszak, Kamila Pronińska, Mirosław Sułek, Andrzej Szeptycki, Marek Tabor, Marcin Terlikowski, Anna Wojciuk, Jakub Zajączkowski. '

Widzieć więcej to kolejna, po książce Nie każdy Brazylijczyk tańczy sambę, spora dawka nieprzewidywalności, fascynacji i doświadczeń, które skłaniają autora do rozważań nad wartością podróży i pojęciem bycia bogatym. To łącznie 471 dni i blisko 28 000 kilometrów samotnej autostopowej przygody młodego człowieka, który pewnego dnia uwierzył w siebie i zaczął spełniać marzenia. To przede wszystkim książka o determinacji w dążeniu do celu, sile charakteru i ciągłym przesuwaniu granic tego, co wcześniej było niemożliwe. Książka o ludziach, którzy odegrali w życiu autora mniejszą lub większą rolę. Jeśli chcesz dowiedzieć się jaką, musisz zacząć od pierwszej strony…