Każda książka Marcina Szczygielskiego jest ważnym wydarzeniem w świecie polskiej literatury dziecięco - młodzieżowej, "Arka czasu" jest tego potwierdzeniem. Nagrodzona w III Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, otrzymała również wyróżnienie literackie Polskiej Sekcji IBBY w konkursie na Książkę Roku 2013... Ważny temat został ujęty w formę dobrze napisanej, ciekawej i trzymającej w napięciu powieści. Połącznie idealne, by zachęcić młodego czytelnika do czytania i jestem pewna, ten kto książkę rozpocznie, przeczyta jednym tchem i będzie chciał dowiedzieć się więcej na temat wojennej Warszawy lat 40-tych. Bohaterem powieści jest dziewięcioletni Rafał, który żyje z dziadkiem w warszawskim gettcie, zwanym w książce Dzielnicą. Dziadek Rafała zarabia na ich utrzymanie grą na skrzypcach. Wnuk pomaga jak może. Sprząta ich malutkie mieszkanko, gotuje. Jego największą przyjemnością jest czytanie książek i wizyty w bibliotece. Codzienność trudna, ale oswojona. Nie na długo, bo życie w gettcie jest coraz bardziej niebezpieczne i dziadek postanawia sprzedać skrzypce, żeby opłacić ucieczkę chłopca i jego pobyt w bezpiecznym miejscu do końca wojny. Mimo starannych przygotowań, plan nie może być do końca zrealizowany i Rafał, chory, i osłabiony, ma czekać w kryjówce warszawskiego zoo na dalszą pomoc. Źle mogłoby się to dla niego skończyć, gdyby nie opieka żydowskich dzieci, które również znalazły tam swoją przystań. Starsze i bardziej doświadczone, uczą Rafała sztuki przetrwania w trudnych i niebezpiecznych warunkach. Marcin Szczygielski przedstawił wojenną rzeczywistość z wielkim wyczuciem. Nie pominął ważnych faktów, ale opisał je w sposób delikatny. Codzienność w gettcie jest nie tylko smutna. Bywa także barwna i humorystyczna. Książka, mimo poważnego tematu, ma w sobie pewną lekkość. Przyczynia się do tego z pewnością wątek fantastyczny, związany z książką "Wehikuł czasu" Georg`a Wellsa, z którą Rafał się nie rozstaje. W trudnych chwilach daje się ponieść fantazji i znaleźć ukojenie w wyobrażeniach o podróżach w czasowej przestrzeni.Ten baśniowy motyw osłabia okrucieństwo świata realnego i może być przez dzieci na wiele sposobów interpretowany. Lekkości nadają książce także czarno - białe ilustracje, które mają charakter przygodowy. Czytanie uprzyjemnia świetnie dobrany papier i czcionka, a także bardzo udana szata graficzna. Na końcu książki znajduje się wyjaśnienie trudniejszych pojęć oraz posłowie, z którego dowiadujemy się ważnych informacji, np, tego, że historia Rafała wydarzyła się naprawdę. Polecam czytać tę powieść razem z dziećmi. W ten sposób możecie od razu odpowiedzieć na ich pytania, wątpliwości i przytulić w momentach pełnych napięcia. Polecam tę książkę z przekonaniem, że cała rodzina się na niej skupi i będzie z ciekawością śledziła losy Rafała. Ważna, mądra i ciekawa książka. Jedna z tych, które szkoda byłoby przeoczyć. Jeszcze raz gorąco polecam.

Ta doskonała, zakrawająca o horror, mroczna powieść trzyma w napięciu już od pierwszych zdań. Wszystko dzieje się w małej, zaniedbanej wiosce, w której zostało już tylko kilka upadających gospodarstw. Niczego się tu nie uprawia ani nie hoduje zwierząt, bo z niewiadomych przyczyn nic nie chce tu rosnąć. Wokół wyrastają jedynie słupy wysokiego napięcia, a w tle straszą ruiny kombinatu dawnej spółdzielni rolniczej. To ponure, nieprzyjazne miejsce, skąd wszędzie jest za daleko i gdzie nawet nie odbiera telewizja - to cały świat jedenastoletniego Iwo i grupki jego przyjaciół. Swoista izolacja i konieczność samodzielnego organizowania sobie zabaw, spowodowana brakiem dostępu do popularnych rozrywek, tworzą między dziećmi silną więź i poczucie wzajemnej odpowiedzialności. To właśnie ona pozwoli im razem przetrwać nadchodzący koszmar. Pewnego razu we wsi zaczynają się bowiem dziać dziwne, trudne do wyjaśnienia zjawiska, które z każdym dniem przybierają coraz bardziej ... [empik.com]

Dwunastoletni Łukasz wyjeżdża z mamą samochodem na wymarzone wakacje. Mają wypadek, po którym chłopiec trafia do szpitala, a stamtąd do pensjonatu swojej ciotki w niewielkim nadmorskim miasteczku. Nie potrafi przystosować się do nowego życia - nie dogaduje się ani z ciotką, ani z innymi dziećmi. Czuje się samotny i marzy, by wyrwać się z obcego mu miejsca. Przypadkowo odkrywa, że niebieskie drzwi w starym pensjonacie można otworzyć tak, by zaprowadziły go do innego świata. Baśniowego, tajemniczego i na pozór przyjaznego, choć Łukasz szybko się przekona, że tylko do czasu...[nota wydawcy]