Najbardziej plotkarska książka w 720-letniej historii Nowego Sącza. Książka, która odpowiada na tysiąc pytań. Nie tylko na te: Ile dolarów przewoził prezes Pazgan w walizce ; Kto w kampanii wyborczej opowiadał bzdety ; Dlaczego Wietnamczyków wabiła smażona cebula ; Kto skonfiskował cały nakład Dziennika Polskiego ; Jak poseł Pasoń znokautował pewnego żurnalistę ; Kto jest największym sądeckim dżentelmenem ; Czy dziennikarz i eunuch z jednej są parafii ; Komu wolno zaglądać do lodówki Porzucków ; Dlaczego pewien wiceprezydent chciał się zapaść pod ziemię ze wstydu ; Jakim cudem Śmierciak wskrzesił trębacza z Łącka ; O czym Koszucki opowiadał kolegom pod prysznicem ; Kto mieszka w sądeckiej Zatoce Czerwonych Świń ; Dlaczego z kosmosu widać tylko Chiński Mur i dom Ryszarda Fryca ; Kim jest jedyny facet, który chce zapłacić za twój porysowany samochód ; Kto napadł w aptece na Małgorzatę Grybel.

Pierwsza biografia Bogusława Meca - piosenkarza, artysty plastyka i kompozytora. Książka ta nie jest opowieścią o estradzie, o piosenkach i piosenkarzach. To przejmująca historia człowieka, który od najmłodszych lat musiał walczyć o akceptację. Kochał i niszczył. Budził podziw i zrażał do siebie innych. To także zapis niezwykłej i trudnej miłości do żony, która przez długie lata wyciągała go z różnych piekieł. Życie Bogusława Meca było ciekawsze niż jego twórczość - mówią bliscy. Piosenkarz, który zasłynął utworem "Jej portret", nie akceptował wad ani u siebie, ani u innych. Istnieje tylko czerń i biel

Stanisław Walach w latach 1945 - 1952 kierował Powiatowymi Urzędami Bezpieczeństwa Publicznego w Chrzanowie , Limanowej i Nowym Targu , oraz był naczelnikiem Wydziału III w Wojewódzkim Urzędzie Bezpieczeństwa Publicznego w Krakowie , w którym skoncentrowane były sprawy związane z walką z reakcyjnym podziemiem . "Świadectwo tamtym dniom"- tego autora - napisana w 1965 roku i "Był w Polsce czas ..."należą do książek traktujących ten problem w sposób rozrachunkowy . Walach nie próbował zwalczać w sposób bezkompromisowy na kartach dzieła band podziemnych . Można zaryzykować stwierdzenie , że usiłował przedstawić zagadnienie w obiektywnym świetle . Opisy poszczególnych spraw , reakcyjnych oddziałów czy ludzi Walach oparł na własnych wspomnieniach , dokumentach archiwalnych , rozmowach przeprowadzonych ze współtowarzyszami walki . Pisząc - jak twierdzi - starał się podawać fakty zgodnie z rzeczywistością , przytaczał wydarzenia w pełnym ich kształcie , jednocześnie zdając sobie sprawę z mogących istnieć niedokładności .

To nie jest biografia. Nie ma tu dat, nie ma chronologii, nie ma ku pamięci. To zaproszenie do świata lirycznej komediantki Krystyny Sienkiewicz. Cudownej, magicznej, pełnej urody przestrzeni wrażeń i odczuć wartych zapisania i zapamiętania. To podróż po życiowych drogach i bezdrożach pamięci, po pięknej krainie zdobionej wyjątkowym gustem i talentem. A raczej wieloma talencikami. To również manifest urody życia. Głośny manifest umiejętności cieszenia się z rzeczy małych i dużych, radzenia sobie w każdych okolicznościach i postrzegania wszystkiego w jasnych barwach. To zachęta do czerpania z życia pełnymi garściami i tworzenia własnego, niepowtarzalnego świata, w sobie i wokół siebie. Lekcja pokory i umiejętności dzielenia się radością i wiarą. To zaklęty w opowieściach balsam dla tych, którzy kiedykolwiek choć przez chwilę stracili nadzieję i zawahali się. A wszystko podane w sposób, w jaki Krystyna Sienkiewicz patrzy na świat i ludzi - dowcipnie, inteligentnie, czasem komicznie, innym razem tragikomicznie, a kiedy trzeba melancholijnie i lirycznie. Proszę państwa, przed nami wiosna. Kolejna wiosna życia i wiosna na naszej pięknej ziemi. Zakwitniemy na tej samej łące, w tym samym czasie, ale spróbujmy się czymś odróżnić. Odróżnić jeden od drugiego. Odznaczyć zapachem, kolorem; tym, co wynieśliśmy z domu. A przede wszystkim osobowością. Żeby móc zakwitnąć. Więcej światła proszę! Krystyna Sienkiewicz - aktorka teatralna, filmowa, telewizyjna i kabaretowa. Urodziła się 14 lutego 1935 roku. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, a przygodę ze sceną teatralną rozpoczęła od Studenckiego Teatru Satyryków. Znana ze swoich kreacji w teatrach Ateneum, Rozmaitości, Syrena czy Polskim. Brawurowo podbija publiczność rolami w "Klimakterium... i już", "Kwartecie" czy "Zamkniętym świecie". W 1958 roku zadebiutowała na dużym ekranie. Stworzyła niezapomniane postacie m.in. w "Motodramie", "Rzeczpospolitej babskiej" i "Lekarstwie na miłość". Najbardziej kojarzona z występami kabaretowymi - w Kabarecie Starszych Panów, w kabareciku Olgi Lipińskiej, gdzie z Barbarą Wrzesińską stworzyła niezapomniany duet - Siostry Sisters, czy własnym programie Śmiechoterapia. W 1996 roku odebrała Nagrodę Artystyczną Polskiej Estrady "Prometeusz", a w 2007 Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Mimo problemów z oczami nie przerwała pracy, pozostaje czynna zawodowo zarówno w teatrze, jak i na estradzie. Skupia się na pomocy potrzebującym, niechcianym zwierzętom i chorym dzieciom. Jej motto to słowa Juliana Tuwima Żyj tak, żeby potem, jak ciebie zabraknie, ludziom było nudno.