Nie tylko dorośli boją się, że coś ich omija. Ciekawe, co robi mama, kiedy jestem w przedszkolu? Zajada się babeczkami, jeżdżąc na kucyku pony? A babcia? Skacze na trampolinie? A tata? Może wspina się na drzewa, żując gumę balonową? Nieeee. Na pewno ciągle o mnie myślą i mają nadzieję, że dobrze się bawię. No i na pewno nigdy, przenigdy nie zjedliby słodyczy beze mnie. Prawda?!

Co wieczór, kiedy zapadał zmierzch, babcia i wnuczek przytulali się do siebie i rozmawiali. Snuli wspomnienia i planowali przyszłość. Więź pomiędzy nimi była wyjątkowa. Jednak babcia robiła się coraz starsza i coraz trudniej było jej robić niektóre rzeczy. Gdy pewnego dnia odeszła, pozostała pustka. Chłopiec, nie chcąc się z tym pogodzić, zabiera się do pracy… Przepiękna i niezwykle poruszająca opowieść, o chłopcu, który próbuje poradzić sobie ze stratą bliskiej jego sercu osoby.

Ponad 100 lat temu Maria Montessori stworzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na pedagogikę, akcentując pracę „dla dziecka” i odkrywając jego naturalny, kierowany wewnętrznymi siłami rozwój. W myśl tej metody dla prawidłowych postępów dziecka należy stworzyć mu przestrzeń pozwalającą na spontaniczność i twórczość oraz umożliwić wszechstronny rozwój psychofizyczny, kulturalny i społeczny. Koncepcja Marii Montessori przyczyniła się do zmiany tego, w jaki sposób pojmujemy dzieciństwo, jaką rolę z społeczeństwie przypisujemy dzieciom i jaką odpowiedzialność za ich kształtowanie – rodzicom. Edukacja i potencjał człowieka to pierwsza w języku polskim publikacja Marii Montessori, której założeniem jest „pomóc nauczycielom zrozumieć potrzeby dziecka po ukończeniu szóstego roku życia”. Skąd i do czego rodzi się sześciolatek? Jakimi narzędziami się posługuje? Jaki teraz jest jego umysł? Autorka uchyla nam rąbka tajemnicy o starszym dziecku, jego całkiem przyziemnych potrzebach i bezkresnych niczym wszechświat możliwościach. Sekret dobrego nauczania polega na tym, żeby uznać inteligencję dziecka za żyzne pole, gdzie można zasiać ziarna, które wyrosną w żarze rozpalonej wyobraźni. Zatem nie dążymy jedynie do tego, żeby dziecko coś zrozumiało, ani tym bardziej nie chcemy go zmuszać, żeby nauczyło się czegoś na pamięć; nasz cel to poruszyć jego wyobraźnię i zarazić je do głębi entuzjazmem. Nie chcemy mieć uczniów pełnych samozadowolenia, tylko chętnych do nauki; próbujemy zasiać w dziecku życie zamiast teorii, żeby pomóc mu w rozwoju psychicznym, emocjonalnym, a także fizycznym, a zatem musimy przedstawiać ważne i wzniosłe idee ludzkiemu umysłowi, który wydaje nam się nieustannie gotowy na ich przyjęcie, gdyż domaga się ich coraz więcej. Z tekstu Dziecko nie jest już tylko odbiorcą, który bezkrytycznie chłonie wrażenia, lecz chce samo je rozumieć, nie zadowala się przyjmowaniem do wiadomości czystych faktów. W miarę jak rozwija się w nim aktywność moralna, chce odwoływać się do własnej oceny sytuacji, która często będzie zupełnie inna od oceny jego nauczycieli. Nie ma nic trudniejszego niż uczenie wartości moralnych dziecka w tym wieku; ma błyskawiczną ripostę na wszystko, co mówimy, gdyż stało się buntownikiem. Matkom często jest przykro, ponieważ ich dzieci, które wcześniej okazywały im tylko miłość i oddanie, teraz stały się impertynenckie i nieprzyjemnie apodyktyczne. Dokonała się w nich przemiana wewnętrzna, ale natura postępuje całkowicie logicznie, wzbudzając teraz w dziecku nie tylko głód wiedzy i zrozumienia, lecz także żądanie niezależności mentalnej, pragnienie odróżniania dobra od zła własnymi siłami oraz niechęć do ograniczeń narzucanych przez arbitralny autorytet. W obszarze moralności dziecko potrzebuje teraz własnego wewnętrznego światła. Z tekstu

Dzieci często myślą o tym, kiedy w końcu będą duże. Książka Marii Dek to opowieść o marzeniach, planach i pomysłach na przyszłość. Za rogiem czeka fantastyczny świat, w którym dziecięce wyobrażenia policzone zostały od 1 do 25. Siedem różnych zawodów, domek na drzewie z trzynastoma oknami czy schowane pod łóżkiem osiemnaście pająków? To wszystko jest możliwe. Książka została wydana w dwóch wersjach - „Kiedy będę duża” i „Kiedy będę duży” - dla dziewczynek i dla chłopców, bo przecież takie same marzenia są dostępne dla wszystkich i tu też nie ma żadnych ograniczeń.

Książka to pełna przygód opowieść o dwójce przyjaciół, która wyruszyła w długą i piękną podróż po świecie wyobraźni. Szukają odpowiedzi na pytanie: czym jest książka? Odpowiadają na nie na wiele różnych sposobów, przeżywając przy tym niezapomniane przygody, pełne śmiechu, żartów, kolorów i magii. Ich droga wiedzie przez świat literatury, gdzie możliwe jest dosłownie wszystko: wspinanie się po drabinach wprost do nieba pomiędzy dryfującymi chmurami, pływanie po nocnym, rozgwieżdżonym niebie na statku piratów wraz z jego wesołą załogą, latanie na grzbietach pięknych ptaków i obserwowanie świata z góry.

Laurka jest obdarzona niezwykłą wyobraźnią. Gdy w jej pokoju pojawia się kurka Bzdurka, rozpoczyna się dzień pełen przygód! Przeczytajcie tę opowieść pełną humoru i zabaw językiem. [nota wydawcy]

źródło okł.: https://w.bibliotece.pl

Kultura i rozwój. Ta koniunkcja jednoznacznie wyraża istotę naszego projektu. Składające się na nią pojęcia tworzą nierozerwalny związek, myślenie o jednym z nich bez świadomości jego uwikłania w drugie jest ułomne. O ile bowiem każdy opis rzeczywistości polega na redukcji jej złożoności za pomocą ram pojęciowych i teorii, to opis, w którym podczas owej redukcji złożoności następuje rozerwanie tytułowej koniunkcji, jest z gruntu fałszywy. W rezultacie wieść może do błędnych interpretacji zjawisk zachodzących w przestrzeni społecznej. Konsekwencją są, lub mogą być, nieskuteczne, a nawet szkodliwe polityki publiczne, irracjonalne zachowania zbiorowe i indywidualne, niezdolność do tworzenia właściwych strategii, w końcu obniżony poziom systemowej efektywności adaptacyjnej grożący załamaniem możliwości rozwoju. Czym jednak jest kultura? I czym jest rozwój? Odpowiadając na te pytania zmierzyć się musimy z paradoksem. O ile bowiem związek wyrażony w koniunkcji „kultura i rozwój” ma charakter uniwersalny, o tyle pojęcia go opisujące odnoszą się do zjawisk podlegających nieustannej zmianie, mających żywy, emergentny charakter. To właśnie ten charakter decyduje o potencjale twórczym, a więc zdolności do tworzenia nowych idei i dzieł, poprzez innowacyjne impulsy inicjujące zmianę społeczną, technologiczną i polityczną. Zmiana, czyli nieciągłość w funkcjonowaniu i reprodukcji systemu umożliwiająca jego przejście do nowego stanu, jest istotą rozwoju. Periodyk wydawany we współpracy z Uniwersytetem Ekonomicznym w Krakowie oraz Uniwersytetem Warszawskim.

Thorfinn Ragnarson, syn gospodarza z wyspy Norday, najwyraźniej nie nadaje się ani na rolnika, ani na rybaka. Nie ma też głowy do nauki… Na cóż może się zdać otoczeniu marzyciel, który wciąż wyobraża sobie fantastyczne opowieści osnute na kanwie dziejów i legend wysp - to o wikingach, to o preceltyckich mieszkańcach nadmorskiej twierdzy, to znów o fokach zrzucających zwierzęce skóry i odwiedzających ląd pod ludzką postacią? Czy uznany za nieudacznika młodzieniec odkryje swój cel w życiu, nim świat oślepi go chłodnym „światłem dnia powszedniego”? Czy odnajdzie poznaną w dzieciństwie fascynującą, niepokorną dziewczynę, która jako jedyna zdawała się go rozumieć?

Książka poświęcona jest teorii poznania Richarda Burthogge’a (1638-1705), siedemnastowiecznego filozofa angielskiego, autora m.in. dzieł: Organum Vetus & Novum (1678) oraz An Essay upon Reason, and the Nature of Spirits (1694). Choć epistemologiczne idee Burthogge’a nie wywarły znaczącego wpływu na współczesną mu filozofię, a w konsekwencji nie stały się dotychczas przedmiotem głębszych analiz, w jego pismach odnaleźć można nader oryginalną koncepcję konstruktywistycznego idealizmu, która – oceniana z szerszej perspektywy historycznej – w kluczowych punktach okazuje się antycypować niemal o wiek późniejszą filozofię Kanta. Najistotniejszym elementem tego stanowiska jest odrzucenie możliwości bezpośredniego (intelektualnego bądź zmysłowego) poznania przedmiotów zewnętrznych na rzecz teorii modi concipiendi, zgodnie z którą konceptualizacja rzeczywistości pozaumysłowej dokonuje się zawsze w formie i z użyciem środków określonych przez strukturalne oraz funkcjonalne własności ludzkich zdolności poznawczych. W ten sposób, dowodząc, iż świat zewnętrzny dostępny jest umysłowi ludzkiemu jedynie poprzez „fenomeny”, które sam współtworzy, Burthogge wyraźnie antycypuje Kantowskie twierdzenie o niepoznawalności rzeczywistości samej w sobie. Co najmniej od lat dwudziestych XX w. wyraża się potrzebę głębszej analizy pism wiecznie „zapomnianych” myślicieli XVII i XVIII wieku. Niniejsza monografia wychodzi naprzeciw tym oczekiwaniom. Choć jej bezpośrednim celem jest poszerzenie wiedzy o wczesnonowożytnej filozofii brytyjskiej, przywrócenie pamięci o doktrynie idealistycznej, o niemal stulecie wyprzedzającej koncepcję Kanta, w przyszłości powinno umożliwić także sformułowanie nowych konkluzji na temat wewnętrznej logiki i immanentnej dynamiki ewolucji całej myśli postkartezjańskiej.

Kolorowa książka obrazkowa o Pippi- najsilniejszej dziewczynce świata! Pippi wprowadza się do Willi Śmiesznotki i poznaje swoich sąsiadów ; Tommyego i Annikę, którzy tak marzyli o nowym towarzyszu zabaw! Nowa koleżanka przeszła jednak ich najśmielsze oczekiwania. Pippi mieszka bez mamy i taty, za to z koniem na werandzie, małpką Panem Nilssonem i walizką złotych monet. Wszystko robi sama i po swojemu, i świetnie sobie radzi. Ma tyle niezwykłych pomysłów, że nie sposób się z nią nudzić!

Wybitna powieść amerykańskiej gwiazdy literatury Marzenia o locie na księżyc, trauma holokaustu, wynalazcy, Żydzi i naziści, niezwykła amerykańska rodzina oraz galeria niezapomnianych postaci. Jeden z najwybitniejszych współczesnych amerykańskich pisarzy spisuje spowiedź swego dziadka, świadka stulecia, tworząc z mieszanki prawdy i zmyślenia fascynujący obraz burzliwej historii XX wieku. [https://www.azymut.pl/mw/?m=106&indeks=91519801262KS&itr=2]

Możesz wszystko, co tylko sobie wyobrazisz. Rudger to najlepszy przyjaciel Amandy Szuruburskiej. Taki wymyślony, ale to nie znaczy, że na niby. Każdy z nas kiedyś miał albo nadal ma takiego powiernika. Nikt poza Amandą nie może go zobaczyć. Do czasu. Pewnego dnia w drzwiach domu dziewczynki staje pan Trznadel. Łysy, grubawy, w hawajskiej koszuli. Przyszedł przeprowadzić ankietę. To jednak tylko pozory. Prawda jest taka, że pan Trznadel poluje na takich jak Rudger. Na wymyślonych. I już wyczuł niepozornego chłopca. Gdy Amanda na skutek wypadku trafia do szpitala, Rudger zostaje sam. Czy zdoła ukryć się przed groźnym przybyszem? Krążą plotki, że pan Trznadel zjada wymyślonych…