Oddajemy w ręce Czytelników kolejny numer „Ekonomii XXI Wieku”, charaktery-zujący się dużym zróżnicowaniem tematycznym prezentowanych tekstów. Dotyczą one zarówno zagadnień o charakterze mikroekonomicznym, jak i skali makro; poru-szają nie tylko kwestie charakterystyczne dla gospodarki polskiej, ale także sprawy ważne z punktu widzenia międzynarodowych stosunków gospodarczych i analiz prowadzonych na poziomie globalnym. Równie daleko idącą dywersyfikację można zauważyć w zakresie afiliacji Autorów artykułów, którzy reprezentują rozproszone po całym kraju ośrodki zajmujące się badaniami na polu nauk ekonomicznych. Otwierające niniejsze wydanie czasopisma opracowanie, przygotowane przez R. Ciborowskiego, skupia się na prezentacji wybranych aspektów kapitału jako czynnika postępu technicznego. Autor słusznie odnotowuje istotny wzajemny wpływ kapitału na postęp oraz formułuje na tej płaszczyźnie ważne wnioski i zalecenia. Podobną tematykę, związaną z kapitałem i rozwojem, choć z nieco innego punktu widzenia, porusza także P. Folfas w swoim artykule. Dotyczy on bezpośrednich inwestycji zagranicznych i ich związku ze wzrostem gospodarczym w państwach G-5 i BRICS. Autor dokonuje ekonometrycznej analizy danych, próbując doszukać się między tymi zjawiskami przyczynowości. Zauważa jednak, że zależności te nie mogą być uogólniane i że są odmienne dla różnych gospodarek, a wpływ na nie ma wiele specyficznych czynników czy nawet dobór badanego okresu. Kolejne opracowanie, autorstwa W. Nowak, dotyczy udzielania pomocy rozwo-jowej przez kraje BASIC, a więc zjawiska, które dopiero w ostatnich latach nabrało szczególnego znaczenia. Celem artykułu jest przedstawienie wniosków z analizy poziomu i strategii tego rodzaju wsparcia w przypadku Chin, Indii, Brazylii i RPA. Zagadnienia o charakterze międzynarodowym dotyka również kolejny tekst, przy-gotowany przez A. Niewiadomską i E. Sobolewską-Poniedziałek, poświęcony tzw. srebrnej gospodarce, będącej wizją rozwoju Europy. Autorki podejmują udaną próbę udowodnienia tezy, że odpowiednio sformułowana strategia rozwoju, która uwzględnia potrzeby starzejącej się populacji, pozwala na poprawę jakości życia zarówno osób starszych, jak i wszystkich członków społeczeństwa. Kolejne dwa artykuły poruszają problemy mające wymiar krajowy. F. Kapusta skupia się na przeobrażeniach rolnictwa polskiego w latach 2003-2013, w szczegól¬ności pod wpływem funduszy wypłacanych w ramach Wspólnej Polityki Rolnej. Autor wskazuje, że na tej płaszczyźnie zachodzą istotne przemiany strukturalne, naj¬bardziej widoczne w przypadku czynników produkcji, organizacji wytwarzania, efektywności i samowystarczalności żywnościowej. A. Turczak i P. Zwiech przepro¬wadziły z kolei analizę podobieństwa polskich województw pod kątem rozkładu wydatków mieszkańców. Ich zamierzeniem badawczym było sprawdzenie, czy roz¬kład ten jest identyczny w każdym regionie. Ponieważ okazało się, że tak nie jest, Autorki dokonały również podziału województw na grupy o najbardziej podobnych rozkładach. Ostatnie prezentowane w numerze opracowania odnoszą się do specjalistycz¬nych zagadnień interdyscyplinarnych, umiejscowionych na pograniczu ekonomii i finansów. M. Chmieliński szuka odpowiedzi na pytanie, gdzie w Polsce i przy jakich warunkach jest uzasadnione pod względem ekonomicznym budowanie elek¬trowni fotowoltaicznych, wytwarzających energię na potrzeby własne. Dochodzi do interesującego wniosku, że w większości analizowanych przez niego przypadków niezbyt wysokie nakłady pozwalają na opłacalną realizację tego typu inwestycji w gospodarstwach domowych, jeśli tylko będą one zużywać energię na własne potrzeby. Natomiast tekst A. Wieczorek wskazuje na nowatorski składnik wynagrodzenia kadry najwyższego szczebla w polskim sektorze bankowym, jakim są tzw. akcje fantomowe. Autorka zauważa, że ich zastosowanie jest obecnie niewiel¬kie, ale posiadają one istotny potencjał jako narzędzie motywacyjne, które może być wykorzystywane na coraz większą skalę w polskich instytucjach finansowych. Życzymy Czytelnikom owocnej i inspirującej lektury, mając nadzie (...)

Piękna, tajemnicza i pełna pasji literacka podróż od czasów procesów czarownic do współczesnego Berlina. Maria, urodzona w epoce procesów czarownic, od dzieciństwa fascynowała się owadami. Zaczyna rysować ich metamorficzne cykle życia, podobnie jak jej historyczny pierwowzór, niemiecka przyrodniczka Maria Sibylla Merian (1647–1717). W miarę upływu czasu świat się zmienia, a religia znajduje konkurenta w nauce. I tak jak owady przechodzą transformację, tak z czasem zmienia się też Maria. Lecz stary świat nie poddaje się bez walki, a wokół płoną stosy…

Każdy, kto sądzi, że świat się kończy, powinien na nowo przemyśleć sprawę: ludzie żyją dłużej, są coraz zdrowsi, bardziej wolni i szczęśliwi, a chociaż świat stoi przed obliczem poważnych problemów, rozwiązania kryją się w oświeceniowym ideale stosowania rozumu i nauki. Czy świat naprawdę się rozpada? Czy ideał postępu się zdezaktualizował? W tej błyskotliwie napisanej ocenie kondycji ludzkiej w trzecim tysiącleciu psycholog poznawczy i intelektualista Steven Pinker nakłania nas, abyśmy się nie koncentrowali na krzykliwych nagłówkach i proroctwach zagłady, które wydobywają z nas najgorsze skrzywienia poznawcze. Zamiast tego radzi skupić się na faktach: na siedemdziesięciu pięciu zdumiewiających wykresach Pinker pokazuje, że życie, zdrowie, dostatek, bezpieczeństwo, pokój, wiedza i szczęście wzrastają nie tylko na Zachodzie, lecz na całym świecie. Motorem tego postępu nie jest jakaś kosmiczna czy mistyczna siła. Jest on dobrodziejstwem Oświecenia: przekonania, że wiedza może się przyczynić do poprawy ludzkiego losu.

W skład książki wchodzą "Ślepowidzenie" i "Echopraksja". 13 lutego 2082. Pierwszy kontakt. Sześćdziesiąt dwa tysiące obiektów nieznanego pochodzenia nurkuje w ziemską atmosferę, tworząc idealną siatkę spadających gwiazd, które spalając się, krzyczą na wszystkich radiowych częstotliwościach. Na Ziemię nie dociera nawet okruch popiołu. Trzysta sześćdziesiąt stopni globalnej obserwacji -- ktoś sobie po prostu pstryknął nasze zdjęcie. A potem... nic. Lecz z głębi kosmosu dochodzą szepty. Coś tam gada, ale nie do nas. Ziemia wysyła dwa statki, aby odkryły, skąd przybyli ci goście. Tezeusz i Korona cierniowa. Jeden wyrusza na ciemne rubieże Pasa Kuipera, drugi do serca Układu Słonecznego. Już ich załogę z trudem daje się określić mianem ludzkiej -- a tego z czym się mierzą, na pewno nie. "Popis siły, na zawsze przedefiniowujący motyw Pierwszego Kontaktu." Charles Stross. "Jeśli macie przeczytać w tym roku tylko jedną książkę science fiction, niech to będzie ta! (...) Przyćmiewa całą resztę tego gatunku (...) i zasługuje na zgarnięcie Clarke'a, Hugo, Nebuli, BSFA i wszystkich innych nagród, do których może startować. Jest poza skalą (...) zajebista po prostu!" Richard Morgan "Mistrzowska fantastyka -- inteligentna, mroczna i chwytająca za gardło od pierwszej strony" Neal Asher Powyższy opis pochodzi od wydawcy.