Publikacja stanowi zbiór studiów poświęconych m.in. kształceniu kompetencji archiwistów w kontekście potrzeb i funkcji społecznych archiwów, nowym trendom w edukacji i ich zastosowaniom w dydaktyce archiwistyki, kształceniu „archiwistów cyfrowych”, a także roli i programom nauk pomocniczych historii w kształceniu archiwistów. Powstanie nowego nośnika i nowych technologii umożliwiających zapis i gromadzenie informacji w formie cyfrowej pozwala postawić pytanie: czy możliwe jest wyodrębnienie nowego nurtu refleksji określonego mianem archiwistyki cyfrowej? Wiążą się z nim dalsze problemy: • Czy nowy nośnik wymaga rewizji dotychczasowych teorii archiwalnych, np.. Pojęć podstawowych, takich jak zespół, czy też powinny one pozostać niezmienione? • Czy tego typu zapisy wymagają wypracowania nowej sieci pojęć? • Czy w dobie nieograniczonej multiplikacji zapisu można wiązać go z miejscem powstania i stosować zasadę pertynencji archiwalnej? • Jak nowy nośnik i technologie wpływają na granice zespołu i jego strukturę? • Jakie metody mogą służyć badaniom autentyczności i wiarygodności zapisu, co wpływa na jego integralność? • Czy nadal niezbędne jest wartościowanie i selekcja dokumentacji? • Po jakim czasie należy ją prowadzić? • Jak powinny zostać zorganizowane systemy zarządzania dokumentacją? • Czy możliwe jest stosowanie w tym zakresie standardów międzynarodowych, takich jak Moreq? Pojawiają się też kluczowe pytania z zakresu dydaktyki: • Czy kształcenie w tym zakresie powinno zostać wyodrębnione, czy – przeciwnie – połączone z archiwistyką klasyczną? • Jaki kształt powinny przybrać programy, treści, metody, jakie pomoce dydaktyczne należy tworzyć i jaką rolę powinny pełnić w procesie kształcenia? Pytań będzie zapewne przybywać w miarę nowych doświadczeń, rozwoju technologii i nowych funkcji społecznych. Będą one otwierać nowe kierunki badawcze. W rozważaniach zawartych w niniejszym zbiorze studiów podjęto próbę odpowiedzi na wiele z powyższych kwestii. Nie wyznaczają one jednak kresu refleksji w tej dziedzinie wiedzy, wręcz przeciwnie – nowe doświadczenia wymagać będą budowania nowych modeli teoretycznych i poszukiwania coraz bardziej efektywnych systemów zarządzania dokumentacją i gromadzoną informacją. ****** Digital Archiving and Auxiliary Sciences of History in Archival Education. The Problems of Teaching Archiving A collection of studies on, among others, developing the competences of archivists in the context of needs and social functions of archives, new trends in education and their application to teaching archiving and educating “digital archivists”. The publication also discusses programs of auxiliary sciences of history and their role in educating archivists.

Co byśmy robili, gdyby nie było w naszym świecie książek ? Bez książek siedzielibyśmy teraz na łące i paśli owce. Śmiejesz się ? Powiem Ci, że bez książek nie byłoby ani telefonu, ani telewizora, ani komputera i internetu. Nie wierzysz ? To obejrzyj film o kulturach pierwotnych. Żyją bez książek i na prostym poziomie. Nasz XXI wiek (pomimo pewnycch trudnośi) jest jednak wiekiem możliwości. Porównaj poziom rozwoju kultury piśmienniczej i niepiśmienniczej. Analfabetyzm XIX wieku - to brak umijętności czytania i brak możliwości czytania. Analfabetyzm XXI wieku - to brak umiejętności zrozumienia tekstu i brak chęci czytania. Podkreślam, iż czytanie to czynność magiczna wpływająca na rozwój człowieka ! [ z okładki]

„Hardkorowi bibliotekarze z Timbuktu” to prawdziwa historia ludzi, którzy przechytrzyli terrorystów z Al-Kaidy i uratowali ten skarb rozumu przed fanatykami. W 2012 roku grupa bibliotekarzy przeprowadziła karkołomną akcję w stylu Indiany Jonesa: wykradli i wywieźli setki tysięcy ksiąg z miasta opanowanego przez islamistów. Nawet oni sami nie wierzyli, że im się uda…

Pokaż mi swoją bibliotekę, a powiem ci.Kto najchętniej czyta w toalecie i kto trzyma tam książki swoich ulubionych pisarzy? Dla kogo Pięćdziesiąt twarzy Greya to pozycja obowiązkowa, a kto bierze do ręki powieści Wiesława Myśliwskiego jedynie "z przyzwoitości"? Kto wie dokładnie, co znajduje się w jego księgozbiorze, a w czyim mieszkaniu poruszanie się utrudniają stosy książek?Aleksandra Rybka rozmawia z pisarzami, dziennikarzami, felietonistami, znawcami literatury i języka o najintymniejszej sferze ich życia - o domowych bibliotekach. Pokaż mi swoją bibliotekę to szczera, wielogłosowa opowieść o wyborach, wspólnych rodzinnych przyjemnościach i wspomnieniach związanych z książką. Jerzy Bralczyk, Justyna Sobolewska, Sylwia Chutnik, Michał Rusinek i inni zdradzają swoje guilty pleasures, wspominają o powinnościach literackich i największych czytelniczych grzechach.Trzeba sobie, Jurku, uczciwie powiedzieć, że nie bylibyśmy razem, gdybyśmy tak nie rozmawiali, jak rozmawiamy. A nie rozmawialibyśmy tak, jak teraz z panią, gdybyśmy nie przeczytali tego wszystkiego, co przeczytaliśmy.[fragment rozmowy z Jerzym Bralczykiem i jego żoną, Lucyną Kirwil]

Pierwszy polski przewodnik dla osób poszukujących swych nieszlacheckich korzeni. Autorka pokazuje, jak korzystając z ogólnie dostępnych archiwów, prześledzić i odtworzyć dzieje własnej rodziny nawet kilka stuleci wstecz. [opis wydawcy książki]

Ta książka powstała po to, by umożliwić i ułatwić odtworzenie historii rodziny, czyli poszukiwanie, opis i usystematyzowanie zarówno nieżyjących przodków, jak i tych, którzy żyją gdzieś w kraju lub za granicą, o istnieniu których wiemy niewiele. Autor radzi, jak dotrzeć do wiarygodnych źródeł, jak prowadzić własne archiwum i na czym polega rysowanie drzewa genealogicznego