Książka dedykowana profesorowi Januszowi Grzelakowi, jednemu z najwybitniejszych polskich psychologów społecznych, została napisana przez Jego uczniów i współpracowników. Podejmuje zagadnienia trwale obecne w dorobku Profesora: orientacje społeczne i orientacje kontroli, uprzedzenia i relacje grupowe, zachowania grupowe i zachowania społeczne oraz zjawiska makrospołeczne. "Całą książkę uważam za przedsięwzięcie nadzwyczaj udane. Jest bardzo wartościowa merytorycznie, większość rozdziałów może być też wykorzystywana w dydaktyce". (z recenzji prof. Dariusza Dolińskiego) "Wszystkie [rozdziały] nawiązują do aktualnego stanu piśmiennictwa światowego, a większość prac prezentuje oryginalne i ciekawe badania empiryczne. Część tych badań można potraktować jako swoistą diagnozę zachowań społecznych Polaków i jako takie mogą być one interesującą lekturą nie tylko dla psychologów". (z recenzji prof. Tytusa Sosnowskiego)

Autorzy pracy – na podstawie analizy historii życia osób, które doświadczyły ograniczenia sprawności – stawiają sobie za cel prześledzenie, w jaki sposób przemiany zachodzące w dynamicznie ujętym środowisku społecznym jednostki wpływają na kształt tych fragmentów jej biografii, które wiążą się z aktywnością zawodową. Posługując się metodą analizy biograficznej, prezentują i analizują losy sześciu osób z ograniczeniami sprawności, których historie życia (ujęte w aspekcie aktywności zawodowej) przypisują do jednego z czterech odmiennych, opisanych w pracy modeli trajektorii życia: „wznoszącej się”, „zablokowanej”, „opadającej” i „naprzemiennej”. (...) (...) Przedstawione [w części teoretycznej] myśli są niewątpliwie ważnym czynnikiem dla stymulowania rozwoju refleksyjności społecznej w obszarze dyskursu dotyczącego aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych, czy niepełnosprawności w ogóle. W tym kontekście warte są szerszego upublicznienia. Krzysztof Puchalski Instytut Medycyny Pracy im. prof. J. Nofera w Łodzi, SWPS w Warszawie (...) chciałabym wyraźnie podkreślić walory pracy – jest jasno skonstruowana, przekonująco wprowadza wątek patrzenia na karierę zawodową z indywidualnego punktu widzenia, dostarcza dowodu (w postaci konkretnych historii życia), że różnorodność awansu zawodowego wśród osób niepełnosprawnych jest podobna do tej, z jaką mamy do czynienia wśród osób sprawnych. Tak więc to my, „sprawni”, musimy zmienić swój punkt widzenia. prof. dr hab. Elżbieta Hornowska Instytut Psychologii UAM w Poznaniu, SWPS w Warszawie Publikacja bezpłatna powstała w ramach projektu finansowanego przez Europejski Fundusz Społeczny i Szkołę Wyższą Psychologii Społecznej w Warszawie nr WUE/0041/IV/05 pt. Psychospołeczne uwarunkowania aktywności zawodowej osób niepełnosprawnych. Książka wydana w jednej z trzech serii publikacji prezentujących rezultaty i wyniki badań zespołu naukowców SWPS pod kierunkiem prof. Anny Izabeli Brzezińskiej finansowanych ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego (EFS). Celem projektu było uzyskanie wiedzy odnośnie do zasobów osób niepełnosprawnych (ON), odkrycie istnienia stereotypów i uprzedzeń wobec ON oraz ukazanie kierunków zmiany nastawienia wobec ON podejmujących aktywne życie zawodowe. Badania były ukierunkowane na wykrycie barier, jakie współcześnie tkwią w mentalności ON, ich rodzin i osób związanych z ich zatrudnianiem. Książka ukazała się w Serii III: OSOBY Z OGRANICZENIEM SPRAWNOŚCI NA RYNKU PRACY

#WstydźSię! to wciągająca i błyskotliwa opowieść o jednej z najbardziej niedocenianych sił rządzących światem: o wstydzie. Okazuje się bowiem, że dzięki internetowi publiczne zawstydzanie - dawna metoda przywoływania do porządku niepokornych, przestępców i wichrzycieli - przeżywa dziś renesans. Staje się nową metodą wymierzania sprawiedliwości. Karzącą ręką ludowej demokracji. Cyfrową wersją średniowiecznego pręgierza.

„Byliśmy społeczeństwem tłumiącym uczucia. Trwaliśmy przy naszych uczuciach, nad całym naszym życiem panował i kształtował je zator uczuć. Byliśmy otoczeni emocjonalnym murem, takim, jak mur berliński otaczający nasz kraj”. Tak pisał słynny psychiatra Hans-Joachim Maaz w bestsellerowej książce „Zator uczuć”, która ukazała się w 1990 roku.

Dwadzieścia lat później jego analiza pozostaje nadal aktualna. Przeszłość przemija wolniej niż można było się spodziewać. Mur, w rzeczywistości od dawna zburzony, istnieje nadal, nie tylko w umysłach, jak sądzi wielu, ale przede wszystkim w uczuciach.

Presja psychiczna, a w jej następstwie wyraźny zespół niedoboru, mogą powstać nie tylko w warunkach autorytarnego systemu podporządkowania, jak w NRD. Także społeczeństwo pozornie otwarte, oparte wyłącznie na wzroście gospodarczym i konsumpcji oraz na egoistycznym interesie, a przy tym zaprzeczające ograniczeniom, jakim poddane jest życie obywateli, zmierza do zbudowania podstawowych blokad emocjonalnych. Wskazywanie tych blokad, analizowanie ich i przyczynianie się do ich rozwiązania jest i pozostanie życiowym celem Hansa-Joachima Maaza.