Dwuczęściowa "Antropologia kulturowa" jest opracowaniem podręcznikowym przeznaczonym dla dydaktycznych potrzeb realizacji przedmiotu kształcenia pod tym samym tytułem a także samokształcenia osób zainteresowanych problematyką kultury. W zamyśle Autora celem tego podręcznika - jak pisze na s. 7,-"jest dostarczenie studiującym podstawowych wiadomości objętych programem przedmiotu, motywowanie do studiów przez wskazanie istotnej roli kultury w życiu każdego człowieka i narodu, przyjęcie roli przewodnika po bogatej literaturze przedmiotu, kierowanie samokształceniem oraz umożliwienie samokontroli stopnia opanowania wiadomości". Obydwie części pracy zawierają zestawy pytań dla studentów przyporządkowane treści kolejnych rozdziałów, listę proponowanych lektur (w ujęciu komplementarnym) oraz bibliografię, (łącznie 394 strony tekstu) […]. Struktura pierwszej części p.t. "Antropologia kulturowa, wprowadzenie do wiedzy o kulturze", zbudowana jest z sześciu merytorycznych rozdziałów oraz poprzedzających "Uwag wstępnych" W "Uwagach" Autor wykłada własne stanowisko w kwestii rozumienia tego czym jest antropologia kulturowa, uzasadnia interdyscyplinarny charakter antropologii oraz wielości wątków tematycznych podejmowanych przez badaczy reprezentujących różne dyscypliny naukowe […] Pierwsza części pracy wprowadza czytelnika w podstawowe zagadnienia i pojęcia antropologii kultury. Autor analizuje genealogię pojęcia "kultura", wskazuje źródła wieloznaczności i różnorodności ujęć tego pojęcia w kontekście innych pojęć jak "natura" i "cywilizacja", bada podstawowe składnik kultury (rzeczy, znaki i zachowania ludzi), wskazuje konsekwencje wąskiego i szerokiego rozumienia terminu. Rozdział drugi obszerniejszy, poświęcony został kategoriom i typom kultury, elementom składowym ( wartości, wzory, kanon, mity i symbole), systemom kultury (nauka, religia, sztuka, język, komunikacja interpersonalna ) oraz procesom kultury do których zaliczono powszechnienie i uczestnictwo w kulturze oraz animację kulturalną […] ...

Druga część podręcznika Antropologia kulturowa, zatytułowana: ”Kultura obyczajowa początku XXI wieku” ukazuje proces zmian i ciągłości w kulturze w kontekście przeobrażeń obyczajowych. Punktem wyjścia rozważań jest kategoria ciała i cielesności, które różnie interpretowane tutaj ukazane są w aspekcie uwarunkowań w kulturze obyczajowej. W strukturze treści rozdziałów, co jest nowością, uwidacznia się podział związany z kategoriami kultury (kultura bytu, społeczna, duchowa). Rozdział pierwszy dotyczy głównie współczesnego kultu ciała, młodości, wzorów kobiet i mężczyzn, praktyk związanych z higieną i troską o urodę, dotyczące mody, ubioru i zdobienia ciała. Rozdział drugi dotyczy obyczajowości związanej z zagadnieniami bytowymi, m.in. potrzeba schronienia, bezdomności i emigracji zarobkowej, odżywiania i obyczajowości kształtowanej przez supermarkety. Rozdział trzeci dotyczy obyczajowości związanej z zaspokojeniem wartości witalnych: zdrowia i seksu. Porusza m.in. problem otyłości i anoreksji, różnorodnych zachowań seksualnych, problem trzeciej płci i homoseksualizmu. Rozdział czwarty traktuje o reliktach obyczajowych, związanych np. z rekreacją, formami życia społeczno-rodzinnego i towarzyskiego. Jest tu mowa o targach i jarmarkach, turniejach rycerskich, zwyczajach łowieckich, Ochotniczej Straży Pożarnej, a także o domowych formach życia towarzyskiego, o reliktach kultury szlacheckiej i żydowskiej. Rozdział piąty traktuje o obyczajowości religijno-świeckiej typu renesansu egzorcyzmów i pielgrzymek oraz nowych zjawisk dotyczących pochówku ludzi i zwierząt oraz zmian występujących w religijności wiernych i w życiu instytucji Kościoła. Rozdział szósty dotyczy obyczajowości młodego pokolenia. Są to zarówno zachowania patologiczne jak i godne uznania. Rozdział siódmy dotyczy obyczajowości życia artystycznego, naukowego i politycznego. Całość kończą rozważania dotyczące globalnego charakteru ponowoczesnej obyczajowości kreowanej przez media.

Ostatnimi czasy zauważyć można niewątpliwe wzrost zainteresowania problematyką arteterapii. Nie brak jej entuzjastów wśród pedagogów, psychologów i innych specjalistów zajmujących się diagnozą, terapią i profilaktyką zaburzeń. Liczne doświadczenia kliniczne przemawiają za potrzebą jej stosowania, jednakże wciąż jeszcze jest niewiele badań naukowych, które przybliżałyby istotę jej fenomenu. Taka sytuacja być może jest spowodowana tym, iż w arteterapii przedmiot badań jest tak skomplikowany, niejednoznaczny, wielowymiarowy, że trudno znaleźć metodę odzwierciedlającą najpełniej badane zjawiska. Problemy z wdrożeniem arteterapii mogą być także związane z tym, że znajduje się niejako "pomiędzy". Między nauką a sztuką, między dyscyplinami medycznymi a humanistycznymi, między pozytywistycznym dążeniem do udowodnienia jej skuteczności a postmodernistyczną zgodą na mnogość interpretacji zjawiska... W niniejszej pracy autorka starała się znaleźć miejsce dla arteterapii wśród innych dyscyplin naukowych. Próbuje także wprowadzić jej elementy do pracy pedagoga, nie będącego arteterapeutą, a posiadającego jedynie ( a może aż?) artystyczną duszę i głębokie przekonanie o potrzebie oddziaływania za pomocą sztuki. W książce zawarła metody i techniki arteterapeutyczne, przedstawiła scenariusze zajęć i omówiła ich strukturę. Wszystko to zostało wzbogacone szczegółowymi opisami przypadków dzieci poddanych przez autorkę oddziaływaniom terapeutycznym.

W książce przedstawiono wyjątkowe scenariusze, przeznaczone do pracy z grupą. Głównym celem zamieszczonych tekstów jest profilaktyka oraz praca z emocjami. Scenariusze mogą znaleźć zastosowanie zarówno na zajęciach dydaktycznych, jak i socjoterapeutycznych, czy spotkaniach z grupą wsparcia. Książka jest nie tylko źródłem pomysłów do pracy z grupą, ale również poradnikiem, w jaki sposób pisać własne, autorskie scenariusze bibliterapeutyczne. Realizatorami przedstawionych tekstów mogą być nauczyciele szkół szczebli podstawowych, gimnazjalnych, zawodowych oraz licealnych. Mogą być one proponowane uczniom w ramach zajęć dydaktycznych i pozalekcyjnych (np. w świetlicach terapeutycznych). [...] książkę uważam za bardzo wartościową merytorycznie, mądrą życiowo, potrzebną i pożyteczną społecznie, a przy tym pilnie oczekiwaną. Jej Redaktorowi Pani Ewelinie J. Koniecznej oraz Wszystkim Współautorom chciałam pogratulować zarówno koncepcji metodologicznej, jak i udanej próby rozbudzenia zainteresowania poruszaną problematyką nie tylko nauczycieli, wychowawców i terapeutów, ale rodziców, którzy często nie wiedzą, jak radzić sobie z takimi problemami w rodzinie, w domu, problemami, które -jako popularne, powszechnie dziś pojawiające się w naszych domach - zaistniały także w opracowanych i udostępnionych nam scenariuszach, a także samej młodzieży, która mając przykład postępowania swych rówieśników, może wyrobić sobie opinię, a poprzez przykład innych tak wiele można się w życiu nauczyć. dr Elżbieta M. Minczakiewicz

„Czarodziejski świat" to kolejna książeczka dla dzieci i 26 psychologicznie podpatrzonych miniatur poetyckich ze współczesnego życia dzieci. Jak napisał recenzent, prezes i redaktor naczelny Ludowej Spółdzielni Wydawniczej - Stanisław Grabowski, wiersze te zasługują na uwagę i lekturę nie tylko młodego, ale i dorosłego czytelnika: rodzica, wychowawcy, pedagoga. Książeczka jest pięknym prezentem Autorki dla dzieci.

Książka jest zbiorem wierszy, bajek i opowiadań dla dzieci. Ma walory poznawcze i wychowawcze. Uczy np. zapamiętywania nazw dni tygodnia, miesięcy, a także prawidłowego zachowania się w różnych środowiskach (w lesie, w szkole, w domu). Uczy wrażliwości na drugiego człowieka, na czyjś smutek lub trudną sytuację. Pokazuje, że przyjaźń i serdeczność mogą być ratunkiem dla wielu ludzi, których spotykają przykrości. Dotyka poza tym problemu polskich tradycji obchodzenia Świąt Bożego Narodzenia, Wielkanocy. Uczy też tolerancji i akceptacji ludzi z innych krajów, a nawet nacji. Jej wielkim walorem jest jej sfera poznawcza. Dzieci poznają miasta leżące wzdłuż Wisły, zachowanie zwierząt o różnych porach roku. Podsumowując - książka ta uczy, bawi i wychowuje. Powinna zainteresować rodziców dzieci w wieku 6-10 lat, którzy chcą rozszerzyć sferę poznawczą dziecka i uwrażliwić je na takie wartości, jak dobro, przyjaźń i piękno.

Oddajemy do rąk książkę, która powstała w wyniku prac zespołu instruktorskiego. Mamy nadzieję będzie ona pomocą w pracy wychowawczej w różnych pionach metodycznych. Połączyliśmy zagadnienia mowy nienawiści i Druha Wicka celowo. Uważamy, że działalność Patrona harcerstwa może stać się przykładem dla naszych zuchenek, zuchów, harcerek, harcerzy instruktorek i instruktorów w podejmowaniu pracy nad własnym rozwojem, w tym pracy nad umiejętnością nadawania rzeczywistości innych narracji. Narracji zbudowanych o braterstwo i szacunek do drugiego człowieka. Jeszcze nie tak dawno, różni specjaliści rozdzielali nasze rzeczywistości na świat realny i wirtualny, twierdząc, że żyjemy w nich oddzielnie. Jednak już teraz wiemy, że znaczna część z nas, a zwłaszcza dzieci i młodzieży żyje równocześnie w obu światach, które się wzajemnie przeplatają, uzupełniają. Tak naprawdę dopiero poznajemy mechanizmy tej rzeczywistości, pojawiają się nowe zachowania, mody, standardy, również zachowania nieporządne. Do jednych z nich należy „mowa nienawiści”, która niestety występuje też wśród braci harcerskiej. W 2019 roku Druhna Naczelniczka ZHP i Druh Przewodniczący ZHP zwrócili uwagę na to zjawisko. hm Anna Nowosad w opublikowanym rozkazie zaakcentowała: „Zło i przemoc przybierają różne formy. Jedną z nich jest agresja słowna. Możemy podjąć działania, które taką agresję w naszym otoczeniu ograniczą, a nawet zupełnie wyeliminują… Podejmijcie stojące przed nami wyzwanie – wyeliminujmy z naszych zachowań mowę nienawiści.” hm Dariusz Supeł w swym liście podkreślił: “Słowami potrafimy wyrażać miłość, przyjaźń, radość, dobroć, zaufanie, poważanie, zrozumienie i szacunek dla drugiego człowieka. Mamy tyle pięknych słów, wyrzućmy, więc te złe i raniące.”

Książka jest zaproszeniem do świata ludzi, jakich mało znamy, którzy zostali doświadczeni przez los z powodu uszkodzeń w materiale genetycznym. Dzieci cierpiące na zespoły uwarunkowane genetycznie poprzez swoje słabości są na swój sposób wyjątkowe, ale też – tak jak inne – cechują się wieloma umiejętnościami i talentami, pod warunkiem że zechcemy je odkryć. Mogą być szczęśliwe, jeśli są odpowiednio traktowane. Mogą nieść w sobie ból i dręczący niepokój, których nie rozpoznamy, jeśli ich nie zrozumiemy. One chcą nie tylko istnieć, ale przede wszystkim żyć i być kochane. Publikacja składa się z dwóch części. W pierwszej znajdują się opowiadania o poznanych przeze mnie dzieciach i ich rodzinach, a w drugiej – relacje ze spotkań integrujących środowisko naukowców, lekarzy i terapeutów z rodzicami i podejmowanych przez nich prób poszukiwania rozwiązań istotnych problemów pojawiających się w codziennych zmaganiach z losem. Rodzice wychowujący dzieci z zespołem Downa, zespołem Lejeune’a (zwanym zespołem krzyku kociego), zespołem Wolfa–Hirschhorna (określanym też mianem zespołu greckiego wojownika) lub zespołem Retta czy innym, mniej znanym zespołem wspólnych cech wywołanych taką samą zmianą w genomie muszą nieustannie borykać się z wieloma trudnościami.

Niniejsza książka jest próbą przedstawienia najczęściej stosowanych metod i technik w badaniach pedagogicznych. Każda z metod poddana jest bardziej lub mniej szczegółowej charakterystyce łącznie z przypisywaną jej wartością poznawczą, w tym z zarówno przysługującymi jej zaletami jak i niedomaganiami pod względem merytorycznym. Szeroko omawia warunki, od spełnienia których uzależnia się poprawne zastosowanie poszczególnych metod i technik badawczych. Publikacja jest adresowana szczególnie do studentów studiów pedagogiki i młodszych pracowników naukowo-dydaktycznych, podejmujących prace badawcze dotyczące szeroko rozumianej problematyki pedagogicznej. Może być przydatna także w pisaniu prac dyplomowych i magisterskich, rozpraw doktorskich i habilitacyjnych.

Ruch Open Access zdobywa rosnącą popularność, pojawia się jednak wokół niego wiele mitów i niekoniecznie uzasadnionych nadziei. Celem tej książki jest przyjrzenie się temu zjawisku i jego ocena z punktu widzenia polskiego badacza. W tym celu w pierwszym rozdziale zastanowimy się nad przyczynami powstania tego ruchu, a następnie w rozdziale drugim sprecyzujemy, czym jest Open Access oraz pokrewne inicjatywy, często mylnie z nim utożsamiane. Rozdział trzeci będzie analizą ruchu otwartego dostępu z punktu widzenia różnych grup interesu związanych z nauką. Wreszcie rozdziały czwarty i piąty skoncentrują się na praktycznych aspektach publikowania artykułów w otwartym dostępie z punktu widzenia polskiego badacza. W rozdziale szóstym dokonamy krótkiego podsumowania informacji o ruchu Open Access. Impuls poleca ebooki

Oficyna Wydawnicza „Impuls“ zaprasza Czytelników do wyjątkowej monografii i podręcznika akademickiego autorstwa prof. Iwony Chrzanowskiej „Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności". Publikacja, którą oddajemy do rąk czytelnika: Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności, jest próbą ukazania interdyscyplinarnego dorobku naukowego w zakresie tradycyjnych i nowych obszarów badań koncentrujących się na problematyce zróżnicowania rozwojowego, jego konsekwencji i implikacji. Zamysłem wyznaczającym uporządkowanie treści jest ich podział na dwie części: Wokół znanych kategorii i rozważań oraz Współczesne zagadnienia pedagogiki specjalnej.

Publikacja omawia badania zrealizowane przez Instytut Medycyny Pracy w Łodzi na losowej próbie ponad 1200 nauczycieli szkół publicznych z całego kraju. W książce przedstawiono wyniki aktualnej diagnozy stanu pozytywnych (salutogennych) i negatywnych (stresorów) czynników środowiska pracy nauczycieli. Dane uzupełniono o analizę jakości relacji nauczyciel – uczeń, także w zakresie przemocy w tym wymiarze. Omówiono również konsekwencje oddziaływania warunków pracy na nauczycieli, w tym poziom wypalenia zawodowego. Publikacja zawiera także propozycje praktycznych rozwiązań w kwestii redukcji ujemnego wpływu środowiska pracy nauczyciela na jego dobrostan. Niniejsza książka na podstawie wyników aktualnych reprezentatywnych badań na dużej próbie nauczycieli opisuje, jak spostrzegają oni pozytywne i negatywne czynniki występujące w ich miejscu pracy. Podjęto w niej dyskusję na temat związków między warunkami pracy nauczyciela a relacją nauczyciel – uczeń. Ponieważ z założenia prezentowana publikacja ma mieć wymiar praktyczny, czytelnika zainteresowanego metodologią zrealizowanych badań odsyłamy do aneksu, gdzie przedstawiono podstawowe informacje dotyczące schematu badawczego, doboru próby i zastosowanych narzędzi. […] Pragniemy, aby głównymi odbiorcami książki były osoby zajmujące się planowaniem i organizacją pracy nauczycieli na różnych poziomach – od systemowego po zarządzanie konkretną placówką oświatową. Staraliśmy się zatem uzyskać kompromis – przedstawiamy rzetelne dane naukowe jednak w przystępnej formie, świadomie rezygnując z niektórych dyskusji teoretycznych czy bardziej skomplikowanych metod analizy uzyskanych wyników. […] […] Struktura książki obejmuje rozdziały wprowadzające do zagadnień stresorów i czynników salutogennych w środowisku pracy oraz rozwiązań na rzecz wspierania dobrostanu nauczyciela w środowisku pracy. W kolejnych rozdziałach omówiono wpływ warunków pracy na nauczyciela, uwzględniając zarówno negatywne (np. poziom wypalenia zawodowego), jak i pozytywne (np. chęć ponownego wyboru zawodu) konsekwencje. Następnie dokładnie scharakteryzowano poszczególne stresory psychospołeczne w środowisku pracy. Każdy z rozdziałów dotyczących tego tematu zawiera krótkie wprowadzenie teoretyczne i odniesienie do wcześniejszych badań. Przedstawiono w nich także wybrane wyniki naszych badań i zaproponowano rozwiązania praktyczne mające na celu zapobieganie negatywnym skutkom oddziaływania określonego stresora w środowisku pracy, jego eliminację bądź redukcję. Podjęto także problematykę przemocy w relacji nauczyciel – uczeń i jej powiązania ze stanem psychospołecznych warunków pracy nauczyciela. Następnie, zachowując podobną strukturę, omówiono salutogenne elementy środowiska pracy. W rozwiązaniach praktycznych skoncentrowano się na tym, jak wspierać pozytywne aspekty środowiska pracy nauczycieli. Osobny rozdział poświęcono fizycznym warunkom pracy nauczycieli, które także, chociaż w ograniczonym zakresie, były diagnozowane w naszych badaniach prezentowanych w niniejszej publikacji. Książkę zamykają rozważania ukazujące, jak działania na rzecz dobrostanu nauczycieli mogą być realizowane w formie dobrze zaplanowanego, ustrukturyzowanego programu promocji zdrowia. […] Jacek Pyżalski Dorota Merecz

W pracy resocjalizacyjnej pedagog nie tylko posługuje się posiadaną wiedzą i zdobytymi kompetencjami, lecz także wyciska na podopiecznym piętno własnej osobowości i stylu funkcjonowania, żeby pomóc mu zmienić swoje życie. Zadaniem wychowawcy jest dopasowanie posiadanej wiedzy i wykorzystywanych technik pracy z osobowością własną i podopiecznego. W niniejszej książce omówiono głównie kluczowe umiejętności i techniki stosowane w pracy resocjalizacyjnej z nieletnimi. Opisane umiejętności mogą być wykorzystywane zarówno w warunkach środowiska otwartego, placówkach resocjalizacyjnych pobytu dziennego, jak i ośrodkach całodobowych. Przedstawiona propozycja jest wynikiem przemyśleń i doświadczeń autora zdobytych w pracy z dziećmi i młodzieżą. Autor uważa, iż teorie poznawczo-behawioralne są godne uwagi w pedagogice resocjalizacyjnej. Wskazują na nieadekwatne treści poznawcze osób niedostosowanych społecznie, zalecają określone strategie zaradcze oraz uczą specyficznych sposobów rozwiązywania problemów wykorzystując instrukcje, modelowanie, ukierunkowane ćwiczenia i informacje zwrotne. Dla pełniejszego zilustrowania problemu oraz ze względu na poruszany obszar i cel opracowania w książce zostały podane przykłady zaczerpnięte z doświadczenia zawodowego autora. W książce autor chce pokazać Czytelnikom możliwości wykorzystania w pracy resocjalizacyjnej empatii, autorytetu, asertywności, sposoby motywowania wychowanków oraz rozwiązywania problemów. Oddana do ich rąk książka opisuje między innymi, jak kształtować prospołeczne umiejętności u nieletnich niedostosowanych społecznie. Uwzględnia wiele technik i umiejętności psychokorekcyjnych, takie jak: aktywne słuchanie, odzwierciedlanie, rozmowy motywacyjne czy praca zorientowana na rozwiązanie problemu. Zdolność do kształtowania prospołecznych umiejętności u nieletnich niedostosowanych społecznie jest jedną z kluczowych kompetencji pedagoga resocjalizacyjnego, która determinuje efektywność podejmowanych przez niego oddziaływań. Im więcej będzie się o tym mówiło, pisało i uczyło, tym większe korzyści będą odnosiły osoby niedostosowane społecznie, praktycy oraz społeczeństwo. Książka ta będzie pomocna zarówno dla teoretyków, jak i praktyków. Ponieważ uwzględnia zarówno teoretyczny, jak i praktyczny aspekt resocjalizacji, jest ona skierowana do szerokiego grona odbiorców. Polecamy studentom, badaczom, pedagogom resocjalizacyjnym, psychologom i socjologom zainteresowanym tą tematyką. Dla badaczy może być inspiracją do rozwijania teorii i prowadzenia studiów nad skutecznością interwencji psychokorekcyjnych, a dla praktyków – do pewnych rozważań porządkujących ich warsztat pracy. Książka jest zaadresowana przede wszystkim do tych osób, które chcą rozwijać swoje umiejętności wychowawcze potrzebne w pracy z osobami niedostosowanymi społecznie.

Na całość książki składa się ponad 200 autorskich programów wybranych ze względu na ich różnorodność. Prawie połowa z nich została przedstawiona w poszczególnych rozdziałach podręcznika w ujednoliconej formie i przyporządkowana trzem głównym grupom wyodrębnionym ze względu na formę i przedmiot oddziaływań. W pierwszym rozdziale zaprezentowano oddziaływania redukujące deficyty wychowawcze, w drugim – oddziaływania psychokorekcyjne i w trzecim oddziaływania edukacyjne przez kulturę. Pozostała cześć programów została umieszczona w aneksie w skróconej formie. Uzyskane z poszczególnych zakładów karnych i aresztów śledczych materiały, po odpowiednim opracowaniu, stały się podstawą do stworzenia niniejszego podręcznika, który, Autorka ma nadzieję, stanie się wartościowym materiałem nie tylko dla studentów i znawców problematyki resocjalizacyjnej i penitencjarnej, ale także będzie stanowić zachętę i inspirację do podejmowania dalszych działań dla praktyków.

Prezentowana publikacja przeznaczona jest dla studentów pedagogiki. Ułatwi im ona przygotowanie prac dyplomowych i magisterskich. Stanowi też dobre wyjście do rozumienia i oceniania wartości poznawczej opracowań naukowo-badawczych, z którymi można się spotkać w literaturze pedagogicznej, psychologicznej i socjologicznej. Książka może stanowić też pomoc dla doktorantów i habilitantów, którzy piszą prace z zakresu pedagogiki, jak również dla wszystkich innych osób bliżej zainteresowanych metodologicznymi problemami badań pedagogicznych.