Przekład ze szwedzkiego Irena Kowadło-PrzedmojskaMilena Jesenska (1896-1944) jest powszechnie znana przede wszystkim jako przyjaciółka i tłumaczka Franza Kafki. Pisane dla niej Listy do Mileny są zaliczane do najpiękniejszych i najbardziej inspirujących listów miłosnych w historii światowej literatury. Była nie tylko namiętną kobietą, ale również oddaną swej pracy dziennikarką, której znakomite artykuły i reportaże opisywały zarówno narodziny narodu czechosłowackiego, jak i okrucieństwa dokonywane przez nazistów. Książka Steva Sem-Sandberga ukazuje pełne dramatyzmu życie Jesenskiej, od jej dzieciństwa i młodości w Pradze przełomu wieków poprzez jej relacje z Kafką do ostatnich lat w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, gdzie umarła, pozostając jednak na długo w pamięci współwięźniów.Książka została nominowana do przyznawanej przez związek wydawców szwedzkich Nagrody Augusta w 2003 roku i do Nagrody literackiej Rady Nordyckiej w 2004 roku.Biografia Mileny Jesenskiej obezwładnia bezmiarem przeciwności, okrucieństwa i bólu, z jakimi Milena musiała się zmierzyć. Mimo to nigdy nie przestała walczyć o prawdę i ludzką wolność, nawet za drutami obozu w Ravensbrück. Steve Sam-Sandberg zagląda do kieszeni czasu , do jej przestrzeni wolności, pokazując te miejsca, przez które przebijało światło. Milena nie pozwoliła się zabić. Po prostu wróciła do światła. Pozostała legenda fascynującej kobiety, która nigdy nie przestała być wolna.Remigiusz GrzelaWydawnictwo dołożyło wszelkich starań w celu odnalezienia właścicieli praw do zamieszczonej na okładce fotografii Mileny Jesenskiej, jednak bezskutecznie. Prosimy zatem ewentualnych właścicieli praw o kontakt na adres: redakcja@czarne.com.p

Zakupiono ze środków Biblioteki Narodowej. Urodzeni by żyć to historia trzech ciężarnych Żydówek, więźniarek obozu koncentracyjnego w Auschwitz, którym udało się ukryć swój stan przed oczami oprawców i dzięki temu uniknąć śmierci. Opowieść rozpoczyna się pod koniec II wojny światowej. Trzy nieznające się kobiety zmuszane do niewolniczej pracy w zakładzie zbrojeniowym i ostatecznie umieszczone w masowym transporcie do obozu Mauthausen w Austrii, są pewne, że czeka je śmierć. W trakcie trwającej siedemnaście dni gehenny, pochłaniającej życie tysiąca transportowanych więźniów, kobiety rodzą dzieci. Pomimo katastrofalnych okoliczności, dzięki pomocy współwięźniów, szczodrości mieszkańców mijanych wiosek i paru ludzkim nadzorcom, zarówno matkom, jak i dzieciom udaje się przeżyć do końca wojny. Po wojnie matki z dziećmi rozpoczynają nowe życie w różnych częściach świata. Dopiero podczas obchodów 65. rocznicy wyzwolenia obozu Mauthausen dzieci dowiadują się o sobie wzajemnie i okolicznościach związanych z ich narodzinami - okolicznościami tak niezwykłymi i tak jednoczącymi, że nie sposób nie podzielić się nimi z całym światem.