Za dużo myślę. Moi bliscy mówią, że jestem zakręcona i że zadaję sobie za dużo pytań. W mojej głowie stale coś się kłębi - czasem marzę o tym, żeby wcisnąć wyłącznik umysłu. Mam wrażenie, że jestem z innej planety. Nie mogę sobie znaleźć miejsca. Czuję się niezrozumiany. Czy chociaż jedno z tych zdań opisuje właśnie ciebie? Jeśli tak, prawdopodobnie rozpoznasz się w profilu osoby nadwydajnej mentalnie. Cóż, bycie nadwydajnym bywa naprawdę męczące, ale twój mózg - właśnie ten, który myśli zbyt wiele - to prawdziwy skarb. Jego subtelność, złożoność i szybkość, z jaką działa, są naprawdę zdumiewające, a pod względem mocy można go porównać z silnikiem Formuły 1! Ale bolid wyścigowy nie jest zwykłym samochodem. Gdy prowadzi go jakiś niezdara, może się okazać kruchy i niebezpieczny. Potrzebuje kierowcy najwyższej klasy i toru na swoją miarę, by wykorzystać swój potencjał. Do tej pory to mózg wiódł cię po wertepach. Czas jednak, abyś przejął stery, i to już od dziś. Dzięki tej książce nauczysz się wykorzystywać niezwykłe możliwości swojego umysłu, który do tej pory wydawał się nie do ogarnięcia! A do tego poczujesz ulgę i wreszcie odetchniesz pełną piersią, akceptując siebie i swój fantastyczny umysł.

Młyny sprawiedliwości mielą powoli – prawdopodobnie każdy zna to powiedzenie dotyczące sposobu działania prawa. Szczególnie ciekawe jest w nim jednak nie to, co przysłowie wprost stwierdza, ale co milcząco zakłada. Przyjmuje ono, że sprawiedliwość można porównać do młyna wykonującego kołowy, zdałoby się jałowy, ruch, w wyniku którego powstaje jednak treść nowa jak mąka sypiąca się spod młyńskich żaren, czyli rozstrzygnięcie prawnego zagadnienia. Książka jest próbą uchwycenia tego, jak kołowy ruch prawa może być rozumiany. Jej przedmiotem jest pojęcie refleksyjności prawa, a obszarem poszukiwań – teoria społeczna. Badając kolejne koncepcje z tej dziedziny, autor odsłania przy okazji, na czym polegają związki między teorią a praktyką prawną. Jak się okazuje, również one mają charakter refleksyjny, rodząc potrzebę nieustannej wędrówki od teorii do praktyki i z powrotem.

Numer specjalny: Współczesne trendy w badaniach nad wpływem społecznym: perspektywa empiryczna [Special issue: Current trends in social influence research:Empirical perspective] Redaktorzy numeru [Issue editors]: Sławomir Śpiewak, Tomasz Grzyb, Dariusz Doliński Dr Monika Grzesiak-Feldman – wspomnienie [Monika Grzesiak-Feldman – in memoriam], s. 8. W numerze [Contents] Artykuły [Articles] Sławomir Śpiewak, Tomasz Grzyb, Dariusz Doliński: Współczesne trendy w badaniach nad wpływem społecznym: perspektywa empiryczna [Current trends in social influence research: Empirical perspective], doi 10.7366/1896180020174001, s. 9–13; Małgorzata Gamian-Wilk: Autopercepcja warunkiem efektywności techniki „stopa w drzwiach” [Self-perception as a precondition of effectiveness of the foot-in-the-door technique], doi 10.7366/1896180020174002, s. 14–20; Ada Maksim, Sławomir Śpiewak: Związek pomiędzy wiekiem, preferencją spójności i skutecznością techniki wpływu społecznego „stopa w drzwiach” [The relationship between the age, preference for consistency and the effectiveness of the foot-in-the-door compliance technique], doi 10.7366/1896180020174003, s. 21–29; Malwina Szpitalak, Romuald Polczyk: Efekt dezinformacji z perspektywy psychologii społecznej: natura i uodparnianie [Misinformation effect from the perspective of social psychology: Its nature and inducing resistance to it, doi 10.7366/1896180020174004, s. 30–41; Józef Maciuszek, Joanna Garlicka: Refleksyjność jako czynnik odporności na zawarte w pytaniu presupozycje [Mindfulness as a factor of resistance to presuppositions included in questions], doi 10.7366/1896180020174005, s. 42–55; Wojciech Kulesza: Wpływowy kameleon: przegląd badań z zakresu mimikry w kontekście technik wpływu społecznego [The powerful chameleon: The review of the chameleon effect studies in the scope of social influence techniques], doi 10.7366/1896180020174006, s. 56–73; Michał Parzuchowski, Olga Białobrzeska, Małgorzata Osowiecka, Natalia Frankowska, Aleksandra Szymków: Szczerość na wyciągnięcie ręki: niewerbalny przejaw szczerości intencji proszącego wzbudza uległość [One can handle the truth: Nonverbal sign of honesty influence the level of obedience], doi 10.7366/1896180020174007, s. 74–88; Wiesław Łukaszewski: Tak, ale: etyczne problemy w badaniach nad wpływem społecznym [Ethical dilemmas in research on social influence], doi 10.7366/1896180020174008, s. 89–96; Zmiana na stanowisku Redaktora Naczelnego Psychologii Społecznej oraz składu Redakcji [Change of Editors], s. 97.

Zamysłem książki, jak wskazuje sam tytuł: Zrozumieć CZAS WOLNY. Przeobrażenia, tożsamość, doświadczanie, jest próba zrozumienia czasu wolnego w jego kluczowych wymiarach związanych z przeobrażeniami, tożsamością i doświadczaniem. Istotne staje się uzyskanie możliwie pełnego obraz czasu wolnego jako przestrzeni poznawczej, interakcyjnej, symbolicznej i emocjonalnej, aniżeli stworzenie jednej zasadniczej definicji czy sposobu myślenia na jego temat. Czerpanie inspiracji z takich orientacji teoretycznych, jak: symboliczny interakcjonizm, fenomenologia, egzystencjalizm, socjologia codzienności (Berger, Luckman 1983; Kelly 1972, 1996, 2003, 2012; Kelly, Godbey 1992; Giddens 2001, 2003; deCerteau 2008, 2011; Kaufman 2013), inspirowanie się psychologią doświadczania Csikszentmihalyi (2005), postmodernizmem (Rojek 1995, 2005, 2010), jak i teoriami granicznymi (Nippert-Eng1996; Zerubavel1991), pozwala myśleć o czasie wolnym jako o kategorii dynamicznej, społecznie i kulturowo zmiennej, lokowanej na przecięciu mikro- i makroprocesów społecznych oraz wiązać ją z dynamiką jednostkowego doświadczania. Równocześnie odwoływanie się do metodologii refleksyjnej pozwala maksymalizowa ogląd i rozumienie problematyki czasu wolnego poprzez wykorzystanie różnych metod i technik badawczych (Strauss 1993; Shaw 1997; Dupuis 1999; Freeman 2001; Giddens 2001; Fischer-Rosenthal 2005; Feighery 2006; Denzin, Lincoln 2010). Celem części pierwszej pt: Przeobrażenia jest przyglądanie się historyczno-społecznemu osadzeniu czasu wolnego. Kolejne rozdziały tej części dotyczą istotnych procesów charakteryzujących jego rozwój i dynamizujących przeobrażenia, jak: industrializacja, urbanizacja, umasowienie i technologizacja, komercjalizacja, globalizacja oraz akceleracja. Wskazane procesy przyczyniły się do tego, iż dziś stajemy przed szeregiem pytań, problemów czy wyzwań dotyczących tożsamości czasu wolnego, o czym z kolei mówi część druga, pt: Tożsamość. Jak czytelnik zauważy, celem tej części nie jest rewolucja w myśleniu o czasie wolnym, nie chce też opowiadać się po stronie kryzysu czy dezaktualizacji socjologii czasu wolnego. Chcę przede wszystkim odwołać się do kluczowych procesów w obrębie samej subdyscypliny, które w powiązaniu z ewolucją teorii i praktyki czasu wolnego, jak i dokonującymi się we współczesnej rzeczywistości przeobrażeniami pozwalają urefleksyjniać jego status. Celem trzeciej części książki pt.: Ku Metodzie jest charakterystyka założeń badawczych bazująca na perspektywie hermeneutyczno-interpretatywnej oraz metodologii refleksyjnej. Część czwarta pt.: Doświadczanie oparta jest na badaniach własnych i wprowadza czytelnika w świat znaczeń, doświadczeń i emocji wypoczynku realizowanych w różnych kontekstach sytuacyjnych. W kolejnych rozdziałach książki analizy różnych typów materiału badawczego przeplatają się ze sobą, a kolejne metody i techniki służą pogłębianiu stawianych tez czy wcześniej zgromadzonej wiedzy. Odwołuję się z jednej strony do danych zastanych, północno-amerykańskich i europejskich badań sondażowych oraz badań budżetów czasu, międzynarodowych badań porównawczych, pomniejszych europejskich projektów badawczych, jak i polskich badań opinii społecznej czy badań budżetowych. Z drugiej strony odnoszę się do własnych projektów badawczych, realizowanych w Polsce, przede wszystkim w oparciu o metodologie jakościowe, a zgłębiających codzienne rozumienie czasu wolnego. Książka jest napisana z perspektywy lokalnej, a głównym punktem odniesienia dla zawartych w niej treści są dwie dominujące tradycje czasu wolnego, mianowicie szkoła amerykańska i europejska. Warto tym samym podkreślić, iż kategoria czasu wolnego nie ma charakteru uniwersalnego, ale przypisana jest do partykularnej kulturowo, geograficznie i historycznie formy życia grupowego i społecznej organizacji określanej mianem nowoczesności. Czas wolny nabiera znaczenia w określonym typie społeczeństwa i stanowi jeden z istotnych jego aspektów.