"Co to, to nie" może stanowić początek istotnej debaty o tym, jak nie wykluczać i jednocześnie trzymać standardy. Niektórym książka Haliny Bortnowskiej pomoże skrystalizować swoje poglądy na tak trudne i złożone tematy jak stosunek do in vitro, aborcji, eutanazji, współczesnego antysemityzmu czy mentalności kary śmierci. Inni dowiedzą się z niej, na czym polega sztuka życia publicznego. Jeszcze inni będą tę książkę czytać po prostu jak poradnik, pomagający żyć, kochać, słuchać, rozumieć, odmawiać, wybierać, świętować, cierpieć, towarzyszyć cierpieniu czy być wolnym. Część czytelników pozna dzięki tej książce cechy dobrej pracy i uzyska wskazówki jak skutecznie pracować z grupą. Innych zainteresują przepisy kucharskie. Dla części najciekawsze będą rozważania poświęcone wierze, religii, Kościołowi, myśli Jana Pawła II. Zgodnie z tytułem, jedni będą czytać "Co to, to nie" jako głos sprzeciwu, a inni jako "myślennik" - czy nawet "zamyślennik". Myśli o Harrym Potterze i bohaterkach "Trylogii" Sienkiewicza przeplatają się z namysłem nad różnymi postaciami kwadratury koła i nad tym, co jest obecnie zadaniem ludzkości do wykonywania za każdym razem od nowa. Żywe zainteresowanie ważnymi problemami i przenikliwe rozważania ułatwiają zrozumienie współczesnego świata. "Co to, to nie. Myślennik Haliny Bortnowskiej" wypływa z bogatego życiowego doświadczenia. To dowód głębokiego zaintrygowania plątawidłami i próba wysnuwania z nich sensu. Nawet wtedy, gdy jest to sprzeciw, to bez wykrzyknika. "Każdy tekst Haliny Bortnowskiej czytam z ogromnym zaciekawieniem. Jej głos jest tyleż osobny, co i osobisty" - pisze w przedmowie do książki Adam Michnik. Jerzy Sosnowski pisze w posłowiu: "Z niniejszej książki wynotowuję myśl, która wyraża być może to najważniejsze, co Halinie Bortnowskiej zawdzięczam: "...jeśli choć jeden człowiek popełni o jedno świństwo mniej, bo posłuchał sumienia, to jest nadzieja".

Lata osiemdziesiąte - okres bojkotu oficjalnego obiegu i poszukiwania miejsc alternatywnych, gorących dyskusji ideologicznych i artystycznych przewartościowań, czas z jednej strony patriotyczno-kościelnego patosu, z drugiej - nieposkromionej i wywrotowej ekspresji. Anda Rottenberg w swej najnowszej książce kreśli wnikliwy obraz dekady. "Przeciąg , wybór jej tekstów z epoki, jest spojrzeniem na sztukę i życie artystyczne z perspektywy uczestniczki wydarzeń, zaprzyjaźnionej i blisko współpracującej z wówczas debiutującymi, a dziś cenionymi twórcami. Bohaterami książki są m.in. Mirosław Bałka, Krzysztof M. Bednarski, Mikołaj Smoczyński, Leon Tarasewicz i malarze Gruppy - Ryszard Grzyb, Paweł Kowalewski, Jarosław Modzelewski, Włodzimierz Pawlak, Marek Sobczyk i Ryszard Woźniak. Część tekstów publikowana była w pismach drugiego obiegu, magazynach zagranicznych i katalogach wystaw. Niektóre towarzyszyły w formie powielonego maszynopisu pokazom w mieszkaniach prywatnych i w nielicznych nieobjętych artystycznym bojkotem galeriach. Inne, jak na przykład niewygłoszone wystąpienie, planowane na trzeci dzień Kongresu Kultury Polskiej - 13 grudnia 1981 roku, nigdy nie opuściły szuflady Autorki. Wybór uzupełniają dwa wywiady z Andą Rottenberg: pierwszy przeprowadzony w 1987 roku, drugi - jesienią 2008 roku. Materiał podzielony został na cztery części: Zeitgeist, Postawy, Recenzje oraz Dedykacje. Część pierwsza obejmuje teksty będące refleksją nad sytuacją, w jakiej znaleźli się polscy artyści w latach 80. Są to uwagi pisane post factum, głównie na początku lat 90., a więc z czasowego i mentalnego dystansu. Ujmują one kwestie artystyczne w szerokiej perspektywie politycznej, historycznej i ideologicznej. Część druga dotyczy - bardziej szczegółowo - przemian sztuki, krytyki, a zwłaszcza form życia artystycznego. Na część trzecią składają się recenzje konkretnych wystaw, od tzw. wystawy otwartych drzwi w Zachęcie w 1980 roku przez łódzką "Konstrukcję w procesie" i "Ekspresję lat 80-tych" w sopockim BWA, aż po "Oblicza socrealizmu" w Muzeum Narodowym w Warszawie. W części ostatniej znalazły się teksty poświęcone twórczości konkretnych artystów, często im dedykowane, które w latach 80. towarzyszyły ich wystawom i wystąpieniom.

Piotr Sommer rozmawia z poetami i zarazem wybitnymi postaciami brytyjskiego życia literackiego. Wśród trzynastu jego rozmówców znajdują się A. Alvarez, Douglas Dunn, D.J. Enright, Ian Hamilton, Derek Mahon i Craig Raine. Wywiady są intensywne i instruktywne, pozbawione dyplomatycznych uników i niepozbawione złośliwości - to prawdziwa kopalnia wiedzy o poezji współczesnej. Na wznowienie tej kultowej książki czekało się od dawna. Obecne wydanie, zawiera zdjęcia autorów, rozbudowane noty bio-bibliogaficzne i pokaźnych rozmiarów Aneks przekładowo-poetycki.