Ośmioro dzieci z domku w lesie wymyśla wspólnie prezent dla rodziców: chcą zbudować dla nich na podwórzu piękną ławkę. Tymczasem Morten i babcia wpadają na inny wspaniały pomysł, do którego niezbędna będzie… stara beczka po śledziach. A to tylko początek wielu dziwnych przygód! Babcia i Morten będą musieli przeprowadzić śledztwo, a potem sami zostaną podejrzanymi. Morten zyska nowego przyjaciela, babcia – przyszywane wnuki, a domek w lesie – zupełnie nowego mieszkańca.

Oddawany do rąk Czytelników setny tom Acta Geogrphica Lodziensia, który jest wyjątkowym z dwóch powodów – z uwagi na „okrągły” numer, ale i okoliczność, z którą wiąże się jego powstanie. Prezentowany tom zawiera bowiem zbiór artykułów będących pokłosiem ogólnopolskiej Konferencji „Czynniki różnicowania rzeźby Niżu Polskiego”, która odbyła się w Uniejowie w czerwcu 2012 roku dla uczczenia jubileuszu urodzin Profesor Krystyny Turkowskiej – Redaktora serii Acta Geogrphica Lodziensia w ostatnim piętnastoleciu (1998–2012). Zamieszczone w bieżącym tomie artykuły nawiązują do tytułu uniejowskiej konferencji, niektóre wybiegają jednak poza obszar Polski, wpisując się w szeroki nurt tematyczny serii wydawniczej. Całość stanowi przegląd lokalnych/regionalnych badań nad ewolucją rzeźby i znaczeniem poszczególnych czynników morfotwórczych w jej zróżnicowaniu. W części artykułów, zagadnienie poligenezy i złożoności rzeźby przedstawione zostało na przykładzie wybranych stanowisk regionu łódzkiego, także tych prezentowanych w części terenowej konferencji. Redaktor tomu

Prekursorką badań interdyscyplinarnych w łódzkim ośrodku geomorfologicznym była Profesor Anna Dylikowa. Współpraca badaczy reprezentujących różne obszary nauki została nawiązana pod-czas archeologicznych badań obozowisk ludności późnopaleolitycznej, które stwierdzono na po-wszechnie znanym stanowisku w Witowie, także w Skaratkach oraz w innych miejscach położonych w pradolinie warszawsko-berlińskiej. W badaniach interdyscyplinarnych, zwanych przez Prof. A. Dy-likową „badaniami zespołowymi”, następował samoistny podział ról, adekwatny do zakresu proble-matyki pojawiającej się na danym stanowisku. Geomorfolog analizował morfologię i strukturę wydm na których bytowali późnopaleolityczni myśliwi i zbieracze, archeolog badał odnalezione artefakty i obiekty, zaś paleobotanik studiował ewolucję roślinności w otoczeniu stanowiska na podstawie ko-palnych sporomorf. Trójosobowy zespół badaczy wydawał się w latach 50. i 60-tych ubiegłego wieku wystarczającym do kompleksowego spojrzenia na paleogeografię badanego stanowiska. Podkreślić należy, że współpraca naukowa była w ośrodku łódzkim bardzo często inicjowana przez archeologów skupiających się w trzech instytucjach – Muzeum Archeologicznym i Etnograficznym w Łodzi, Instytu-cie Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego oraz w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Aka-demii Nauk. Taka organizacja badań utrzymywała się do końca XX wieku; analizy prowadzono ze zmienną intensywnością, w przeważnie niewielkich zespołach, niekiedy poszerzanych o innych specja-listów. Wielokrotnie konfrontowano świadectwa geomorfologiczne, archeologiczne, palinologiczne i wyniki radiometrycznych datowań osadów. Zazwyczaj ich wymowa była zbliżona, ale szczególnie wiele uczyły sytuacje, gdy geomorfolog, archeolog, paleobotanik i fizyk przedstawiali rozbieżne wyniki i wnioski. Sytuacje braku zgodności prowadzonych równolegle analiz specjalistycznych zmuszały do pogłębiania studiów literatury przedmiotu, sięgania do kolejnych źródeł i analiz, reinterpretacji da-nych. Paradoksalnie, rewizję panujących wówczas poglądów i postęp w paleogeografii udawało się uzyskać właśnie w sytuacji sprzeczności wyników poszczególnych analiz, która na początku badań wydawała się niemożliwa do pokonania, a później okazywała się jedynie pozorna. Istotny przełom w badaniach interdyscyplinarnych w ośrodku łódzkim nastąpił w pierwszej deka-dzie XXI wieku w związku z eksploracją unikalnego, małego torfowiska wysoczyznowego „Żabieniec”, położonego na Wzniesieniach Łódzkich w odległości kilku kilometrów na północ do podłódzkich Brze-zin. Tym razem inicjatywa badawcza była po stronie badaczy z Instytutu Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego, a obiekt torfowiskowy w którym zostały zbadane osady o miąższości blisko 16,5 m, dawał nadzieję na kompleksowe odtworzenie zmian środowiskowych obejmujących Wzniesienia Łódzkie po-między górnym plenivistulianem a współczesnością. Zespół badawczy uległ znacznemu poszerzeniu – oprócz geomorfologów, archeologa i paleobotanika w jego skład weszli także: geochemik i hydrochemik, hydrogeolog, diatomolg, torfoznawca, gleboznawca, fizyk, historyk oraz specjaliści prowadzący analizy makroszczątków roślinnych, a także analizy paleozoologiczne: kopalnych wioślarek, ameb skorupkowych i muchówek. Badania interdyscyplinarne torfowiska „Żabieniec” nie polegały na nie-uzasadnionym multiplikowaniu kolejnych analiz. Żadna analiza wykonana w oparciu o osady organo-geniczne z „Żabieńca” nie okazała się niepotrzebna. Szkoda jedynie, że własności ekosystemu jezior-no-torfowiskowego nie pozwoliły na rozwój niektórych spośród badanych mikroorganizmów przez całe minione 20 000 lat i nie udało się osiągnąć wyższej rozdzielczości analiz. Badania interdyscyplinarne miały na celu odtworzenie zmienności szeregu konkretnych parame-trów środowiska, w tym niektórych o charakterze ilościowym, uzyskanych z różnych źródeł za pomocą odpowiednich metod badawczych. Zbiór tak zgromadzonych danych, zwanych w literaturze danymi multi-proxy, obrazował ewolucję systemu torfowiskowego w funkcji czasu, odwzorowując tym samym zmiany śro (...)

"Co kryje las?" - interaktywna książka dla dzieci powyżej 3 roku życia. Proste, oszczędne ilustracje odkrywają swe tajemnice i bogactwo po użyciu kolorowych filtrów - trzech, "magicznych" szkieł powiększających. Obrazki zamieniają się w żywą, barwną opowieść o życiu lasu i jego mieszkańców. Książka nie tylko bawi swoją "magiczną" formą, ale też tłumaczy podstawowe zjawiska przyrodnicze: deszcz, suszę, zależności między poszczególnymi częściami ekosystemu.

Na skraju tej łąki, co w tańcu wciąż gnie się, jest świat pełen cudów. Gdzie cuda są? W lesie! Dzieci w sposób naturalny zachwycają się przyrodą. Ochoczo obserwują motyle, mrówki i ślimaki; brodzą w kałużach i grzebią w piasku; zbierają liście, muszle, kasztany czy kwiaty. I zadają przy tym mnóstwo pytań. Warto tę ciekawość zaspokajać, a jeszcze lepiej podsycać, bo chłoną wiedzę jak gąbka. A że natura potrafi być tajemnicza, dziecięca wyobraźnia uruchamia się z łatwością... Ten czarowny świat udało się zamknąć w równie niezwykłej książce - „Cuda w lesie”. To barwna opowieść o dużych i małych mieszkańcach lasu, o niezwykłych zjawiskach, które zachodzą w naturze każdego dnia i o tym, że wszystkie elementy w przyrodzie są ze sobą powiązane. Z dziewięciu opowieści młodzi czytelnicy dowiedzą się m.in., jak rosną grzyby i czy drzewa ze sobą rozmawiają; zrozumieją, jak pożyteczne są żuki i pszczoły; jak kijanka zamienia się w żabę; co ćma widzi w nocy i czym różni się życie ptaków i ssaków w stadzie. Niezwykłości przyrody zostały przedstawione w równie oryginalny sposób - za pomocą… wierszowanych opowieści.

Max Langer, bogaty szwajcarski profesor polskiego pochodzenia, przyjeżdża do Polski, by odkryć, jaką tajemnicę kryje przeszłość jego ukochanej żony Christine. Wie, że sprawa łączy się z pewnym domem pod Łodzią, w którym w 1946 roku doszło do zbrodni. Chcąc poznać sekret Christine, Max nawiązuje współpracę z młodą pracownicą uniwersytetu, Dorotą Wiśniewską, której zleca napisanie książki o podłódzkich willach. W toku prac nad tekstem Dorota śledzi losy ludzi mieszkających w Łodzi w latach 1945-1946. Z powodu zniszczeń Warszawy, to Łódź została nieformalną "czwartą stolicą". Tam tworzono struktury nowego państwa, powstawały pierwsze urzędy. W tajemniczym domu pod lasem mieszkała gorliwa pracownica wydziału propagandy, Michalina Starska, ze swoim kochankiem, majorem Wojska Ludowego, Antonim Gołąbkiem. Oboje mieli wiele do ukrycia i oboje wiedzieli, że mogą za swoją działalność zostać surowo ukarani. Jednak postanowili żyć normalnie, tworząc w domu pod Łodzią coś w rodzaju patchworkowej rodziny. Zmęczeni wojną, liczyli na to, że odbudują spokój i znajdą szczęście. Chcieli żyć tu i teraz, zanim dosięgnie ich piekło. Jaką cenę przyjdzie zapłacić za dwa piękne miesiące wakacji we wspólnym domu? [nota wydawcy].

Las, noc i porzucona walizka. Mazury, jakich nie chcielibyście poznać. Klara porzuca swoje olsztyńskie życie, by podjąć wymarzoną pracę. Jednak etat w wiejskiej szkole okazuje się pułapką, z której nie ma ucieczki. Rozwikłanie sekretu czerwonej walizki porzuconej na szosie staje się obsesją młodej nauczycielki, a mieszkańcy klaustrofobicznej wsi niczego nie ułatwiają. Niebawem Klara nawiązuje znajomość z jednym z nich, dużo bliższą, niż początkowo planowała.

Czterdziesty dziewiąty numer czasopisma „Ekonometria” zawiera osiem artykułów. Pierwszy z nich, autorstwa Mariusza Łapczyńskiego i Jerzego Surmy, opisuje wyko-rzystanie modeli data mining w rozwiązywaniu problemu niezrównoważonych klas. Justyna Brzezińska i Grzegorz Maciejewski w swoim artykule zwracają uwagę na możliwości wykorzystania danych wielowymiarowych w badaniach nad ryzykiem postrzeganym przez konsumentów. Następny artykuł, autorstwa Anny Król, doty¬czy badania przydatności metod hedonicznych do analizy cen różnych grup dóbr trwałego użytku. Model regresji przestrzennej rozwoju sieci handlowych w Polsce opisuje Zofia Bednarowska. Elżbieta Sojka prezentuje możliwości wykorzystania metod adaptacyjnych do prognozowania zmiennych demograficznych. Anna Skór¬ska przedstawia zmiany zachodzących w sferze KIBS w Polsce, z uwzględnieniem zatrudnienia i jego prognoz. Martin Pavlík, Grzegorz Michalski i Martin Lukáčik przedstawiają założenia i wyniki wykorzystania autorskiego oprogramowania do tworzenia portfeli inwestycyjnych. Ostatni artykuł, autorstwa Jolanty Kowal i Ali¬cji Keplinger, dotyczy modelu etycznych kompetencji i aspektów rozwoju kapitału ludzkiego w systemach informatycznych, szczególnie na polskim rynku pracy.

Za górami, za lasami, w magicznym Szepczącym Lesie, razem ze swoim przyjacielem - reniferkiem Chichotkiem, mieszka sympatyczny wiking Tappi. Opowieści o jego przygodach to wyjątkowo ciepłe, pogodne i pełne pozytywnych emocji historie. „Ekspedycja Tappiego w Wielkie Nieznane” to kolejna, szósta już część czarno-białej serii przygód wikinga. W Szepczącym Lesie pojawia się zły magister Łapucapu, który porywa magiczne stworzenia. Przyjaciele muszą uwolnić zaginionych mieszkańców odległych krain i pomóc im wrócić do domów. Wymaga to wybrania się w dalekie podróże do bardzo niezwykłych miejsc: na Chichoczące Bagna i Ciamkające Stepy, w Mruczące Góry i na Kurze Wyspy. Czy wiking bezpiecznie odprowadzi nowych przyjaciół do ich domów? Jak uda mu się przechytrzyć Głodomory, umknąć z zasadzki goblina rozbójnika i uciec złośliwym Falom Burzowym? Wyrusz z Tappim na wyprawę w Wielkie Nieznane i przekonaj się sam!

Nie każde wakacje oznaczają wyjazd na morze. Tym razem rodzina Pętelków na wycieczkę wybiera się w środku zimy! Jak wygląda pokryta białym puchem puszcza? I czy żubrów trzeba się bać? Poznaj Stasia, czteroletniego chłopca, który po raz pierwszy jedzie na zimowe ferie do puszczy! W planach jest tropienie zwierząt, zabawy na śniegu, przejażdżka wielkimi saniami i ognisko na polanie. Dołącz do rodziny Pętelków i wraz z nimi przeżyj zimową przygodę! Bogato ilustrowana seria dla dzieci ukazuje istotne wydarzenia z życia przedszkolaka. Każde dziecko odnajdzie tu znane mu sytuacje i wraz ze Stasiem spotka się z emocjami, których samo doświadcza. Warto również poznać Jadzię Pętelkę, młodszą siostrę Stasia - bohaterkę serii dedykowanej maluszkom!

Książka dla najmłodszych z serii stworzonej przez blogerkę i logopedkę Wiolę Wołoszyn i lubianego nie tylko przez dzieci ilustratora Przemka Liputa. [wydawca]

Cześć dzieciaki! Mam na imię Rogatek i jestem jeleniem. Chciałbym wam teraz przedstawić moją rodzinę o opowiedzieć trochę o swoim życiu. [nota wydawcy]

Mroczna i nastrojowa, bogato ilustrowana baśń oparta na nagrodzonym trzema Oscarami filmie Guillermo del Toro Guillermo del Toro, zdobywca Oscara za najlepszy film za Kształt wody, wraz z Cornelią Funke, autorką bestsellerowych powieści Atramentowe serce i Król złodziei, wspólnie stworzyli epicką i mroczną powieść fantasy dla czytelników w każdym wieku, wzbogaconą poruszającymi poetyckimi ilustracjami. Ta czarowna historia zabiera czytelników do złowrogiego, magicznego i rozdartego wojną świata, zapełnionego wyraziście narysowanymi postaciami, takimi jak nieuczciwe fauny, zawzięci żołnierze, potwory zjadające dzieci czy dzielni buntownicy. Jak przystało na prawdziwą baśń, jest też dawno zaginiona księżniczka, która ma nadzieję na powrót do rodziny...

Dzięki tej książeczce, urozmaiconej pięknymi ilustracjami, młodzi czytelnicy poznają świat lasu. Dowiedzą się, jakie zwierzęta mają schronienie w leśnej gęstwinie, czym żywią się mieszkańcy kniei i jak wychowują swoje potomstwo. Młodzi odkrywcy przekonują się, że spacerując po lesie mogą dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy, a obserwowanie przyrody stanie się dla nich źródłem wielu cennych spostrzeżeń. [z okł.]