Poznajcie Willę z lasu – nową, baśniową bohaterkę wykreowaną przez literackiego ojca słynnej Serafiny, Roberta Beatty’ego. "Poruszaj się bez dźwięku. Kradnij i nie zostawiaj śladów", słyszała od kiedy skończyła pięć lat. I jeszcze: "Nie ma żadnego «j a». Jest tylko «m y»". Przyszła na świat w Głuchej Jamie, która od zarania była domem Feiran. Dziś już tylko nieliczni członkowie jej klanu umieli rozmawiać z roślinami oraz zwierzętami i wykorzystywać magiczne moce przyrody. Willa potrafiła to dzięki naukom babki, leśnej czarownicy. Była jednym z jutów, małoletnich złodziei. Pod osłoną nocy okradała legowiska białych osadników zwanych światłolubami, żeby zapewnić byt reszcie klanu. Powinna ich nienawidzić! Brutalnie wtargnęli w jej świat. Uzbrojeni w piły i w bum-pałki uśmiercali drzewa i leśnych ludzi, podobno także rodziców Willi oraz jej siostrę bliźniaczkę. Dziewczynka słabo to pamiętała, ale nie mogła zapomnieć pełnego czułości wyrazu twarzy światłoluba, kiedy odkrył, że postrzelony przez niego złodziej, to jeszcze dziecko…

Czy tamte lata w Kornwalii wydarzyły się naprawdę? Pamiętam skowronki. Pamiętam zielone fale. Pamiętam trawę i ciszę. Czy cokolwiek z tego zostało? Jedenastoletnia Clarry pragnie zdobyć wykształcenie i być niezależna. Nie zamierza zostać po prostu panią domu, choć w Anglii na początku XX wieku nie oczekuje się więcej od kobiety. Oschły ojciec nie rozumie jej marzeń – ani lęków jej brata Petera, który zrobi wszystko, by nie wysłano go do szkoły z internatem. Prawdziwą swobodą rodzeństwo cieszy się tylko na wakacjach u dziadków, gdzie jest słońce, morze i ich ukochany kuzyn Rupert. Ale gdy wybucha I wojna światowa, Rupert idzie do wojska. Jak przetrwają trudny wojenny czas? I czy wygrają inną walkę: o prawo do podążania własną drogą?

„Gniewomir nasz jarl zuchwały i niezwyciężony, rozmiłowany w niewiastach i niepohańbiony. Niegardzący mocnym piwem i szlachetnym winem. Wypiął tyłek Odynowi, by stać się chrześcijaninem” Taki opis naszego walecznego bohatera znajdziemy na samym początku drugiej części przygód Oliego Egilssona. Po raz kolejny autor przenosi nas do odległych krain i czasów na tereny słowiańskie XI wieku. W pierwszej części poznajemy pierwsze lata życia wojownika, tutaj już spotykamy dojrzałego mężczyznę, który wielokrotnie dowiedzie swojej siły i męstwa. Jego dotychczasowe rodzinne i sielankowe życie u boku ukochane zostanie zachwiane po przybyciu tajemniczego handlarza. Niebezpieczna wyprawa i nagłe zmiany wydarzeń zachwieją ułożone życie naszego bohatera. A porwanie i uwięzienie na wyspie piratów jego żony jeszcze bardziej to spotęguje. Gniewomir po raz kolejny będzie musiał po ra udowodnić jak wielkim jest wojownikiem i odzyskać ukochaną, a nie będzie to na pewno łatwe. Ta pełna niespotykanych przygód i trzymająca w napięciu opowieść poprowadzi nas przez bezkres oceanów i mórz, a fikcja literacka połączy się tutaj z prawdziwymi wydarzeniami historycznymi.

Śliczna buzia dziewczynki o imieniu Giovanna uległa przemianie i zaczęła przypominać szpetną twarz złośliwej kobiety. Ale czy naprawdę? A jeśli tak, to w jakim lustrze trzeba się przejrzeć, żeby odnaleźć samą siebie i siebie ocalić? Poszukiwania nowego oblicza, które zastąpi szczęśliwą dziecięcą buzię, toczą się między dwoma spokrewnionymi biegunami Neapolu, które żywią wobec siebie strach i nienawiść: miastem ze wzgórz, które przybrało maskę wytworności, i tym z dołu, kryjącym się za trywialnością i krzykliwością. Giovanna balansuje między jednym i drugim, upada i się podnosi, zdezorientowana, bo tak na dole, jak i na górze nie znajduje ani odpowiedzi, ani ratunku. [lubimyczytac.pl]

Życie zawsze daje nam drugą szansę na szczęście… Wzruszająca i pełna humoru opowieść o tym, co jest, i o tym, co bezpowrotnie minęło. Historia dramatycznej miłości oraz przyjaźni, która łączy pokolenia i buduje nieprawdopodobne mosty. Literacki debiut autorki „Życia Violette” i „Cudownych lat”. Słodko-melancholijna powieść, która zwróciła uwagę krytyków i czytelników na tę wyjątkową pisarkę i natychmiast trafiła na szczyt francuskich list bestsellerów. Zdobyła w tym kraju aż trzynaście wyróżnień literackich, w tym nagrodę księgarzy. Justine mieszka z dziadkami i pracuje w domu opieki, gdzie nawiązuje bliską relację z jedną z pensjonariuszek. Kobiety stopniowo dzielą się swoimi historiami. Tymczasem tajemnicza seria telefonów wywraca życie pensjonariuszy – i ich opiekunów – do góry nogami… Justine Neige ma dwadzieścia jeden lat i od śmierci rodziców w wypadku samochodowym mieszka u dziadków z kuzynem Jules’em, z którym jest bardzo zżyta. Pracuje jako opiekunka w domu spokojnej starości. Uwielbia to zajęcie i spędza całe dnie na wysłuchiwaniu opowieści pensjonariuszy. Justine jest zafascynowana historią Hélène Hel, prawie stuletniej mieszkanki domu spokojnej starości. Jej życie to gotowy materiał na powieść: spotkanie z Lucienem w 1933 roku, ich miłość, wojna i zdrada, która ich rozdzieliła. Justine pilnie zapisuje każde słowo Hélène w niebieskim notatniku, powoli poznając największe sekrety starszej pani, historię jej życia i miłości, do której się dojrzewa i którą tak łatwo utracić. W końcu jest gotowa zmierzyć się z tajemnicami własnej przeszłości i bolesną, głęboko skrywaną stratą. Stopniowo otwiera się na tragedię, która wstrząsnęła jej dzieciństwem, i próbuje dociec przyczyn, dla których w jej domu nigdy się o niej nie mówi. [nota wydawcy]

Zezia dorasta. Jest zwykłą nastolatką, chodzi do szkoły, spotyka się z koleżankami. Jednak jej życie wcale nie jest proste. W szkole ma problemy z matmą, marzy o megaprzystojnym chłopaku, chciałaby się malować, a jej rodzice najwyraźniej mają kłopoty. Czy Zezia da sobie z tym wszystkim radę? Opowieść o nastolatce, którzy musi się zmierzyć z ważnymi problemami: miłością, dorastaniem, trudnościami w szkole, rozstaniem rodziców. Również dla rodziców, którzy chcieliby wiedzieć, co kłębi się pod zbuntowaną nastoletnią czupryną.